9. Hukuk Dairesi 2017/13418 E. , 2019/22746 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2017/13418 E. , 2019/22746 K.


'İçtihat Metni'


MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK(İŞ) MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı iş yerinde 10/07/2008 tarihinden itibaren ağır vasıta kamyon şoförü olarak 1.500,00 net ücret karşılığında çalıştığını, ancak müvekkilinin ücretinin uzun süre asgari ücret üzerinden bildirildiğini, kalan kısmın ise elden ödendiğini, müvekkilinin 28/02/2014 tarihinde SGK'dan alınan 15 yıl sigortalılık ve 3600 gün yevmiye şartlarını tamamlayan kişilere verilen kıdem tazminatına esas yazı ile iş akdine son verdiğini, iş akdinin sona erdiğini noter aracılığı ile işverene bildirdiğini, iş akdinin sona ermesi nedeniyle müvekkiline kıdem tazminatı ödemesi yapılmadığını, müvekkilinin fazla mesai yapması, resmi ve genel tatil çalışması yapmasına rağmen bu çalışmaların karşılığında ekstra bir ücret ödenmediğini, müvekkilinin hak ettiği yıllık izinleri eksik olarak kullandığını, son yıl hariç müvekkiline 14 gün izin kullandırıldığını, müvekkilinin 14 gün içerisindeki hafta tatili günlerinin bu süreye eklenmediğini, bu nedenle her izinden 2 günlük izin hakkının kaldığını, iş akdinin sonlanması nedeniyle bu izinlerin ücret olarak ödenmesinin gerektiğini iddia ederek, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti ve yıllık izin ücretinin davalıdan alınarak müvekkili davacıya verilmesini dava ve talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, açılan davayı kabul etmediklerini, iş akdinin davacı tarafından tek taraflı olarak feshedildiğini, davacının iş yerinden kendi rızası ile ayrılmasından dolayı kıdem tazminatı talebinin İş Kanunu'na aykırı olduğunu, iş akdini bildirimsiz olarak fesheden davacıdan müvekkili şirketin ihbar tazminatı hakkı mevcut olduğunu, davacının işverene bilgi vermeksizin iş akdini sonlandırması nedeniyle kendisine ihtar çekildiğini, davacının ihtara cevap vermediğini, davacının kıdem tazminatı alma hakkının mevcut olmadığını, davacının en son 1.350,00 TL net maaş ile çalıştığını, davacının işe giriş tarihinin 23/03/2009 olduğunu, davacının fazla çalışmalarının bulunduğu, ulusal bayram ve genel tatillerde çalıştığı ve yıllık izin alacağı olduğu hususundaki iddiasının gerçek dışı olduğunu, bunun yanında davacının taleplerinin zaman aşımına uğradığını, davacının tanıkları ile müvekkili şirket arasında husumet bulunduğunu, davacı tanıklarının beyanlarına itibar edilemeyeceğini savunarak davacının davasının reddine, ayrıca karşı davalarının kabulü ile ihbar tazminatının davacı - karşı davalıdan alınarak müvekkili şirkete verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak asıl davanın kabulüne, karşı davanın reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davacı vekili ' reddedilen karşı dava nedeni ile vekalet ücreti verilmemesine ' hasren, davalı vekili esasa yönelik olarak temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Yıllık izin ücreti son ücretten hesaplanması gerekirken, dönemsel olarak hakedilip kullandırılmadığı anlaşılan yıldaki ücret üzerinden hesaplanması, davacı vekilinin temyizinin ' reddedilen karşı dava nedeni ile vekalet ücreti verilmemesine ' hasren olup, bu hususta temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
3-Davalı-karşı davacı işverenin ihbar tazminatı talebi ile açtığı karşı dava reddedildiği halde karşı dava yönünden ayrıca bir red vekalet ücretine hükmedilmemesi hatalıdır.
4-Davacı davalı işyerinde yaptığı fazla mesailerin karşılığı ücreti alamadığını iddia ederek fazla mesai alacağı talebinde bulunmuş, davalı davacının fazla mesai yapmadığını savunmuştur.
Fazla mesai yaptığı iddiasını ispat külfeti üzerinde bulunan davacı işçi bu hususta iki tanık dinletmiş ve tanıklar iddiayı doğrulamış ise de her iki tanığın da benzer iddialar ile aynı işverene karşı dava açmış husumetli kişiler olduğu anlaşılmıştır. Husumetli tanığın beyanına son derece ihtiyatlı yaklaşılmalıdır. İddianın ispatı bakımından başkaca delil de olmadığı gözetildiğinde ispat edilmeyen fazla mesai alacak talebinin reddi gerekirken kabulü hatalıdır.
5-Hükmedilen miktarların net mi, yoksa brüt mü olduğunun hükümde gösterilmemesinin HMK. nın 297/2. maddesine aykırı olup, infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18/12/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.