9. Hukuk Dairesi 2016/10695 E. , 2019/21725 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/10695 E. , 2019/21725 K.


'İçtihat Metni'


MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkette 15/06/1987-10/10/2013 tarihleri arasında çalıştığını, 2011 yılı Mayıs ayında müvekkilinin emekliye ayrıldığını, emekli olduktan sonra çalışmaya devam ettiğini, müvekkilinin ücretsiz izine çıkarıldığını, sonrasında 1 Mart 2014 tarihinde bir gün çalıştırıldığını ve bir daha işe çağrılmadığını, müvekkilinin emekli olduğu zaman kıdem tazminatının ödendiğini sonraki çalışması için herhangi bir ödeme yapılmadığını iddia ederek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücret alacağı ve milli bayram ücret alacağı talebinde bulunmuştur.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 2011 tarihinde emekli olduğunu ve kıdem tazminatının ödendiğini, davacının tüm çalışmalarının kuruma bildirildiğini, davacının emekli olduktan sonra çalışmaya devam ettiğini ancak bu çalışmanın devamlılık arz etmediğini, iş oldukça çağrıldığını savunarak açılan davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının davalı işyerinde emekli olduktan sonraki çalışma süresi uyuşmazlık konusudur. Davacı emekli olduktan sonra davalı işyerinde çalışmaya devam ettiğini ancak kayıtlarda çalışmasının aralıklı gösterildiğini iddia etmektedir. Davalı ise hizmet döküm cetvelinde gösterilen şekilde çalışıldığını savunmuştur. Dinlenen tanık beyanları da tam tarih verememekle birlikte aralıklı çalışmayı doğrulamış, davacının zaman zaman ücretsiz izne çıktığını açıklamışlardır. Açıklanan delil durumuna göre davacının emeklilik sonrasındaki dönem için kayıtlarda gösterilenden daha fazla bir süre çalıştığını ispat edemediği kabul edilerek hüküm altına alınan tüm alacakların buna göre yeniden değerlendirilmesi gerekir.
3-Davacının haftada 49 saat çalışıp 4 saat fazla mesai yaptığının tespit edilmesine rağmen fazla mesai hesabının anlaşılmayan bir nedenle haftalık 4,5 saat üzerinden yapılması da ayrıca hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04/12/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.