9. Hukuk Dairesi 2016/17056 E. , 2019/21044 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/17056 E. , 2019/21044 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının, müvekkilinin davalı şirkette 01/12/2006 tarihinde mağaza müdür yardımcısı (depo sorumlusu) olarak işe başladığını ve iş akdinin feshedildiği 30/09/2010 tarihine kadar aralıksız çalıştığını; müvekkilinin iş akdinin fesih ihbarı yapılmadan haksız olarak feshedildiğini; müvekkilinin iş akdinin davalı işveren tarafından haksız olarak feshedilmesine rağmen işveren tarafından ödenmesi gereken kıdem ve ihbar tazminatı ile işyerinde çalışmış olduğu süre içerisinde işveren tarafından fazla mesai ücretleri, hafta sonu ve resmi tatil çalışma ücretleri ile yıllık ücretli izin alacağının ödenmediğini iddia ederek bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı şirket iflas idare memuru vekili; davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı şirket iflas idaresi vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı şirket iflas idaresi vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı dava dilekçesi ile ayrım yapmaksızın farklı alacak kalemleri olan hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil alacakları için 300 TL talep etmiş, yargılamanın sonuna kadar da ayrıştırma yapmamış, mahkemecede bu yolda bir işlem yapılmamıştır.
Davacı hafta tatillerinde çalıştığı iddiasını ispat edememiştir. Ulusal bayram genel tatil alacağı talebi bakımından ise dava dilekçesinde istediği miktar dışındaki alacak zamanaşımına uğramıştır. Davacı, dava dilekçesinde ve yargılama esnasında ayrıştırma yapmadığından gelinen aşamada söz konusu 300 TL'nin 150 TL'sinin hafta tatili, 150 TL'sinin ulusal bayram genel tatil alacak talebi olarak kabul edilmelidir.
Sonuç itibariyle mahkemece 150 TL hafta tatili alacak talebinin reddine, ulusal bayram genel tatil alacak talebinin ise dava dilekçesindeki 150 TL üzerinden davalı yararına oluşan %30 takdiri indirim yapılarak kabulüne karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi hatalıdır.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 27/11/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.