9. Hukuk Dairesi 2019/6919 E. , 2019/18025 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2019/6919 E. , 2019/18025 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait işyerinde 01.04.2007 tarihinden 11.09.2012 tarihine kadar çalıştığını, fazla mesai ücretleri ödenmeyince ihtarname ile iş akdini feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının tüm iddialarının asılsız olduğunu, iş akdinin istifa yoluyla sonlandığını, davacının sadece yaz aylarında fazla mesai yaptığını ve fazla mesai ücretlerinin kendisine ödendiğini, davacının müvekkili şirkete ibraname verdiğini ve talep ettiği alacakların zamanaşımına uğradığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yargılama Süreci ve Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, davalı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce bozulmuştur.
Dairemizin 07.05.2018 tarih ve 2017/6861 Esas-2018/10096 Karar sayılı bozma ilamında özetle; serbest zaman ya da alacak izni gibi kavramlarla fazla mesai karşılığı olarak kullandırılan sürelerin de fazla mesai hesabında dikkate alınması ve yapılan fazla mesainin %50 zamlı olarak kullandırılacak izinlerde mahsup edilerek sonuca gidilmesi gerektiği, ayrıca davacının kendi imzası ile düzenlenen puantaj sunulduğu, belgenin incelemesinde davacının yaptığı fazla mesai karşılığı “0” olarak gözüktüğü, davacının imzası ile tutulan bu belgelerin davacıyı bağladığı ve bu aylar yönünden fazla mesai tahakkukunun mümkün olmadığı, bu nedenle bilirkişinin bu ayları dışlamadan yaptığı hesaplamanın hatalı olduğu, davalının işyerinde 2012 yılında birden çok yapılmış Bölge Çalışma Müdürlüğü teftişleri olduğunun anlaşıldığı, Mahkemece ilgili raporlar getirtilip tüm delillerle birlikte değerlendirilerek bir karar verilmesi gerektiği, dosyaya sunulan bordrolarda ve ibranamelerde yapılan ödemelerin 'ne amaçla yapıldığı anlaşılamamıştır' gerekçesiyle hiç dikkate alınmamasının davalının mükerrer ödeme yapmasına sebebiyet verdiği, taraflara bu ödemelerin ne için yapıldığı açıklattırılarak ve ilgili alacaklardan mahsubu ile sonuca gidilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Yerel mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda da davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, yasal süresi içinde davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Bozma sonrası alınan bilirkişi raporunda seçenekli hesaplama yapılmış olup, birinci seçenekte bozma öncesi rapordaki hesaplama şekli esas alınmış, ikinci seçenekte ise bilirkişinin kendi hesaplama şekli esas alınmıştır.
İlk karara karşı davacı temyizi olmadığından bozma öncesi raporda yapılan hesap tarzı davalı lehine usuli kazanılmış hak oluşturmuştur. Bu nedenle bozma sonrası alınan rapordaki ilk seçenek hesaplamaya itibar edilmesi gerekirken, gerekçesi de açıklanmadan yine bozma öncesi kabul edilen net 9.196,00 TL. fazla mesai ücretine hükmedilmesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 14/10/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.