9. Hukuk Dairesi 2019/6684 E. , 2019/17208 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2019/6684 E. , 2019/17208 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin geçici işçi statüsünde çalışmakta iken, 2001 yılında daimi kadroya alındığını ve bu surette çalışmasını emekli olana kadar sürdürdüğünü ancak daimi kadroya alındığı tarihe kadar çalışmış olduğu sürelerin dikkate alınmaması sebebiyle intibakının yanlış yapıldığını belirterek geçici işçi statüsünde çalıştığı sürelerinde dikkate alınması suretiyle derece ve kademesinin tespit edilmesini ve söz konusu yanlış intibak sebebiyle oluşan bir kısım fark işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının taleplerinin zamanaşımına uğradığını ayrıca ilgili dönem Toplu İş Sözleşmesi ve Ek Protokollere göre davacının intibakının yapılarak işe başlatıldığını, davacının emekli olmasından sonraki Toplu İş Sözleşmesi hükümlerinden faydalanmasının mümkün olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yargılama Safhasının ve Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemenin 12/06/2014 tarihli ilk kararı ile davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı temyiz etmiştir.
Yargıtay (kapatılan) 7.Hukuk Dairesi’nin 15.12.2014 tarihli ve 2014/13947 E., 2014/22644 K. sayılı ilamı ile davanın reddine dair karar bozulmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyulmayarak önceki kararda direnilmiştir.
Direnme kararının süresi içinde davacı tarafından temyizi üzerine, Yargıtay (kapatılan) 7.Hukuk Dairesi’nin 19/10/2015 tarihli ve 2015/32444 E., 2015/19565 K. sayılı ilamı ile direnmenin yerinde olmadığı gerekçesiyle temyiz incelemesinin yapılmak üzere dosyanın Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’na gönderilmesine karar verilmiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 18.10.2018 tarihli ve 2018/(7) 9-827 E., 2018/1461 K. sayılı kararı ile direnme kararı usulden bozulmuştur.
Bu defa Mahkemece Yargıtay (kapatılan) 7. Hukuk Dairesi’nin 5.12.2014 tarihli ve 2014/13947 E., 2014/22644 K. sayılı bozma ilamına uyularak davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Mahkemenin direnme kararı Yargıtay Hukuk Genel Kurulu tarafından '...mahkemece yapılacak iş dava ile ilgisi olmayan gerekçenin çıkartılıp Anayasa’nın 141’inci maddesinin üçüncü fıkrası ve ona koşut bir düzenleme içeren 6100 sayılı HMK’nın 297’nci maddesi gözetilerek ve özellikle bozma kararında yer verilen bozma gerekçesine karşı, direnmenin gerekçesini de (gerekirse yeni bir hüküm oluşturmayacak şekilde yasal sınırlarda genişleterek) açıkça kaleme alarak kararda göstermek olmalıdır.
Şu duruma göre açıklanan yasal düzenleme ve ilkeler gözetilerek anlaşılabilir ve denetlenebilir nitelikte direnme kararı verilmek üzere salt bu usuli eksikliğe dayalı olarak direnme kararının bozulmasına karar vermek gerekmiştir. ' açıklaması ile '...direnme kararının usulüne uygun olmadığı...' gerekçesi ile bozulmuştur.
1086 sayılı HUMK. nun 429/4 ve 6100 sayılı HMK. nın 373/7. maddeleri uyarınca 'Yargıtay Hukuk Genel Kurulu kararına uymak zorunludur. '
Bu emredici düzenleme karşısında Mahkemenin Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'nun bozma kararına uyarak usulüne uygun bir direnme kararı verilmesi yasal zorunluluktur.
Mahkemenin hiçbir hal ve şartta Yargıtay Hukuk Genel Kurulu kararına aykırı bir karar vermesi söz konusu olamaz.
Kaldı ki ilk direnme kararı, davalı yararına usulî kazanılmış hak oluşturmuştur.
Mahkemece Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'nun bozma kararı doğrultusunda usulüne uygun bir direnme kararı oluşturarak direnme kararının temyizi üzerine dosyayı Yargıtay Hukuk Genel Kurulu' na göndermek yerine 6100 sayılı HMK. nın 'Yargıtay Hukuk Genel Kurulu kararına uymak zorunludur. ' şeklindeki 373/7. maddesine aykırı ve davalı yararına oluşan usulî kazanılmış hakkı ihlal eder şekilde, yerinde ve yasal olmayan gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmesi hatalıdır.
Bu bağlamda Mahkemece yapılacak iş, ara kararı ile 'ilk kararda direnildiğini' belirtip, HGK. nun bozma kararında açıkladığı hususları da gözeterek, ilk mahkeme kararının hüküm fıkrasını aynen koruyarak, bu hüküm fıkrasına uyan ve eldeki uyuşmazlıkla ilgili dosyaya özgü direnme gerekçesini yazmaktır.
Mahkemece bu hususlara riayet edilmeden karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.