9. Hukuk Dairesi 2019/6735 E. , 2019/16667 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2019/6735 E. , 2019/16667 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 29. HUKUK DAİRESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücret, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davalının istinaf başvurusu esastan reddedilmiştir.
Kararın davalı vekilinin temyizi üzerine, Dairemizin 13/03/2019 tarihli ve 2017/28384 E. ve 2019/5569 K. sayılı kararı ile hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince, davalı tarafından cevap dilekçesinde ileri sürülmeyen savunmalar ve yine yargılama sırasında ibraz edilmeyen belgeler ile istinaf ve temyiz başvurusunda bulunulmasının mümkün olmadığı, bu hususun diğer taraf açısından adil yargılanma hakkını ihlal edeceği gibi yargılamayı yapan hakimin incelemediği ve değerlendirme yapmadığı bir belgenin bozmaya konu yapılmasının da tabii hakim ilkesine aykırı olacağı, davacının ilk dönem çalışmasının tasfiye edilmediği gibi ikinci çalışma dönemine ait feshinde haklı olmadığı, bir an haklı olduğunu düşünülse dahi feshe bağlı ihbar tazminatı talebinin bozma konusu yapılmamasının kararın kendi arasında çelişkili olduğu gerekçesi ile bozmaya karşı direnme kararı verilmiştir.
Direnme kararı davalı vekilince temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6763 sayılı Kanunun 45. maddesi ile eklenen 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici dördüncü maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

YARGITAY KARARI

Dairemizin “Davacı, davalı işyerinde çalışırken 06/04/2009 tarihinde yaşlılık aylığı bağlanarak emekli olmuş, emekliliğinden sonra 08/06/2009 tarihinde imzaladığı yeni bir iş sözleşmesi ile davalı işyerinde yeniden çalışmaya başlamıştır. Davacı 05/08/2015 tarihinde 14/08/2015 tarihine kadar yıllık ücretli izne ayrılmış, izne ayrıldıktan bir gün sonra annesi vefat etmiştir. Vefat nedeniyle mahkemenin de kabulünde olduğu üzere araya iki günlük ölüm izni girdiğinden davacının ücretli izin dönüş tarihi iki gün uzamış ve davacı 17/08/2015 tarihinde işbaşı yapması gerekirken işbaşı yapmamıştır. Davalı işveren devamsızlık tutanakları düzenleyerek davacı işçinin iş akdini haklı nedenle devamsızlıktan 21/08/2015 tarihinde feshetmiştir. Ayrıca davacının emeklilik ile sona eren ilk dönem çalışması bakımından kıdem tazminatının ödendiği ve bu dönemin tasfiye edildiği de anlaşılmaktadır. Yukarıda da açıklandığı üzere emeklilik ile sona eren ilk dönem için tasfiye söz konusu olduğundan, ikinci dönem için ise davalı işveren feshinde haklı olduğundan davacının şartları bulunmayan kıdem tazminatı talebinin reddi gerekirken yazılı gerekçe ile kabulüne karar verilmesi hatalı olup, …” gerekçesi ile verdiği bozma kararı usul ve yasaya uygun olup, direnmenin yerinde olmadığı anlaşıldığından, temyiz incelemesinin yapılmak üzere dosyanın 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 4. maddesinin birinci ve dördüncü fıkraları uyarınca yetkili ve görevli Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’na GÖNDERİLMESİNE, 25.09.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.