9. Hukuk Dairesi 2016/6123 E. , 2019/16201 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/6123 E. , 2019/16201 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin 26/05/2010-31/07/2013 tarihleri arasında son olarak brüt 1.513,77 TL maaş ile davalı şirketin asıl işverenliği bünyesinde değişik taşeron şirketlerde çalıştığını, müvekkilinin iş akdinin haksız nedenle ve ihbar sürelerine uyulmaksızın feshedildiğini, müvekkilinin davalı işyerinde haftada 6 gün 07:00-17:00 saatleri arasında çalıştığını ve haftada en az 2-3 kere mesainin 1-2 saat uzadığını, resmi bayram ve genel tatillerde çalıştığını, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını ve ücretlerinin de ödenmediğini, müvekkilinin sigorta kayıtlarının değişik taşeron şirketler üzerinde görünmesine karşın asıl işverininin aynı olduğunu, müvekkilinin tüm çalışma süresince davalı şirkete hizmet ettiğini iddia ederek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ve yıllık izin alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; alacakların zamanaşımına uğradığını, yüklenici firmalar ile davalı şirket arasında asıl işveren-alt işveren ilişkisi bulunmadığını, müvekkil davalı işverinin ihale makamı olduğunu, davacının iş sözleşmesinin belirli süreli olduğunu ve belirlenen süre sonunda kendiliğinden son bulduğunu, davacının izin ve faiz talebinin yerinde olmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ve yıllık izin alacaklarının davalıdan tahsiline hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta ispat külfeti altında olan davacı, iddiasını tanık delili ile ispatlamaya çalışmış ve bu doğrultuda emsal dosya tanık ifadelerine dayanmıştır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda işbu dosya ile emsal İstanbul 5. İş Mahkemesinin 2013/440 Esas sayılı dosyasında dinlenen tanık beyanlarından hareketle fazla çalışma alacakları hesaplanmış ve bu hesaplamaya itibarla Mahkemece hüküm kurulmuştur.
Her ne kadar hükme esas bilirkişi raporunda emsal dosyalar dikkate alınarak sonuca gidilmiş ise de, her dosyanın mevcut delillerine göre değerlendirilmesi gerekliliği karşısında Mahkemece fazla çalışma alacaklarına ilişkin talebin mevcut delil durumuna göre reddine karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile kabulüne karar verilmesi isabetsizdir.
Kabule göre de, davalı işveren bu davadan önce 12/08/2013 tarihinde temerrüde düşürülmüş ve dava dilekçesinde, davacının ihtarnamesinden de söz edilerek temerrüt tarihinden itibaren faiz talep edilmiştir. Fazla çalışma ücret alacağı bakımından davacının ihtarnamesinde 1.500,00 TL talep edilmiş olmakla, işverenin belirtilen miktar bakımından temerrüde düşürüldüğü kabul edilmelidir. İhtarnamede belirtilen miktar bakımından temerrüt tarihi, bakiyesi için dava ve ıslah tarihlerinden itibaren faize karar verilmelidir.
3-Hüküm altına alınan alacakların net mi, yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesi HMK.nun 297/2. maddesine aykırı olup, bu durumun infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 19/09/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.