9. Hukuk Dairesi 2016/5807 E. , 2019/15110 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/5807 E. , 2019/15110 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş akdinin feshedilmesi üzerine işe iade istemli dava açtığını, ilgili davanın İstanbul 7. İş Mahkemesi'nce 2011/514 E. ile incelendiğini, ilgili inceleme sonucunda müvekkilinin işe iadesine karar verildiğini, ilgili kararın davalı tarafça temyiz edildiğini, Yargıtay 9. Hukuk Dairesi tarafından 2012/33234 E ve 2013/7549 K. sayılı dosya kapsamında yapılan temyiz incelemesi sonucunda yerel mahkemenin kararının onandığını, onama kararı üzerine müvekkilinin Bakırköy 4. Noterliği'nin 18.04.2013 tarih ve 9851 yevmiye numaralı ihtarnamesi ile işe iade başvurusunda bulunduğunu, bir aylık sürenin dolduğunu, ancak müvekkilinin işe alınmadığını ileri sürerek, kıdem ve işe başlatmama tazminatları ile boşta geçen süre ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iade kararının kesinleşmesi sonrası yaptığı başvurunun incelendiğini ancak davacının işe başlatılmasının uygun görülmediğini, davacının iş akdinin 17. madde dolayısıyla feshedilmesinden ötürü anılan hak ve alacaklarının bulunmadığını, ayrıca davacının İş Kur'dan işsizlik ödeneği almış olma ihtimalinin bulunduğunu, davacının hem işsizlik ödeneği almış olup, hem de davalıdan 4 aylık boşta geçen süre ücreti almış olması durumunun çifte ödeme yaratacağını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm, davacının aşağıdaki aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta Mahkemece hüküm altına alınan toplam alacak miktarı 19.724,18 TL olup, davacı lehine kabul edilen vekalet ücreti ile yargılama giderlerinde anılan tutar esas alınmış, keza yargılama giderlerinde sorumluluk açısından kabul ve redde göre oranlama yapılmıştır. Yargılama sırasında davacı 25.000 TL üzerinden harç yatırmış ise de, dava açıldıktan sonra davalı tarafından davacıya bir miktar ödeme yapılması nedeniyle Mahkemece 19.724,18 TL’ye hükmedildiği anlaşılmıştır.
Davanın açılmasına sebep olan taraf davalı olduğundan yargılama giderleri ve vekalet ücretinde bu durum davacı lehine değerlendirilmelidir. Buna göre, Mahkemece davanın tamamen kabul edilmesine rağmen hüküm fıkrasında kısmen kabul ve kısmen redden bahsedilmesi, yargılama giderlerinden sadece davalının sorumlu tutulması gerekirken oranlama yapılarak her iki tarafın sorumlu tutulması, davacı lehine hükmedilecek vekalet ücretinin 25.000,00 TL üzerinden hesaplanması gerekirken 19.724,18 TL üzerinden hesaplanması ve son olarak davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi gerekirken hükmedilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de, bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK.nın geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nın 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının 2 ve 3 numaralı bentlerinde yer alan “KISMEN KABULÜ” sözcüklerinin hükümden çıkartılarak, yerlerine “KABULÜ” sözcüğünün yazılmasına,
Temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının 5 ve 6 numaralı bentlerinin hükümden çıkartılarak, yerlerine;
“5-Davacı vekilinin yaptığı 458,40 TL harç gideri, 300,00 TL bilirkişi ücreti ve 93,40 TL posta gideri olmak üzere toplam 851,80 TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
6-Davacı taraf kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden kabul edilen miktar üzerinden takdir edilen 3.000,00 TL vekalet ücretinin davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine,” bentlerinin yazılmasına,
Temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının 7. bendinin hükümden tamamen çıkartılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 28/09/2018 tarih ve 2018/2 E, 2018/8 K, sayılı İBK, uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nispi temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 08/07/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.