9. Hukuk Dairesi 2016/17091 E. , 2019/14178 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/17091 E. , 2019/14178 K.


'İçtihat Metni'


MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde satış müdürü olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı tarafça haklı neden olmadan fesh edildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım aylık ücret, prim, fazla çalışma ve yıllık izin ücreti alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının sadakat yükümlülüğüne aykırı davrandığını, davacının haklı fesih nedeni olmayıp iş sözleşmesinin kendilerince İş Kanunu'nun 25/II-e bendi gereğince fesh edildiğini, tazminat hakkı olmadığını, fazla çalışması da olmayıp prime de hak kazanmadığını, davacının işyerinden alıp da iade etmediği avansların da son ay ücreti ile yıllık izin ücreti alcağından mahsup edildiğini, taleplerinin haksız olduğunu, savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iyerindeki bir kısım çalışanlarla farklı bir şirkette çalışmak üzere ayrıldığı, buna göre işverence yapılan feshin olduğu ve tazminat hakkı olmadığı, fazla çalışma ücreti alacağı da olmadığı ancak bir kısım aylık ücret, prim ve yıllık izin ücreti alacakları olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davalı taraf, davacının, fesih öncesi işyerinden bir kısım avanslar aldığını ve geri ödemediğini, fesih sonrası bu avans borucunun son ay ücreti ile yıllık izin ücreti alacağından mahsup edildiğini davacıya borçları olmadığı gibi davacıdan bakiye alacakları olduğunu savunmuş ve avans borcuna dayanak olarak muavin defteri kaydı yanında avans ödemelerine yönelik bir kısım yazışmalar ve ödeme dekontları sunmuştur. Ayrıca karar sonrası, mahsup sonrası bakiye kalan alacakları için icra takibi yaptıklarını da belirtmiştir.
Mahkemece, davalının açıklanan savunmasına değer verilmeden son aya ilişkin ücret alacağı ile yıllık izin ücreti alacağı hüküm altına alınmıştır.
Davacının söz konusu avanslarla yukarıdaki açıklanan delillere yönelik beyanları tespit edilip, temyiz aşamasında belirtilen icra takibine yönelik bilgi ve belgeler de temin edildikten sonra bir değerlendirme yapılmalı ve bu husus da gerekçe de oluşturalarak sonuca gidilmelidir.
Eksik inceleme ve araştırma ile karar verilmesi hatalıdır.
3- Dava külli eda kısmi tespit davası niteliğinde olup hükmedilen alacaklarda faiz başlangıcı yönünden dava ve ıslah ayrımı yapılması gerekirken alacakların tamamı için dava tarihinden itibaren işleyecek faize karar verilmesi de hatalıdır.
4- Mahkemece, hükmedilen alacakların brüt tutarlar olduğu belirtilmiş ise de, yasal kesintilerin infazda dikkate alınmasına yönelik hüküm kurulmaması da hatalı olup ayrı bir bozma nedenidir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.