9. Hukuk Dairesi 2017/11223 E. , 2019/13825 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2017/11223 E. , 2019/13825 K.


'İçtihat Metni'


MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili,davacının davalı işyerinde 06/06/2006-04/11/2013 tarihleri arasında “kat elemanı” olarak çalıştığını, davacının davalı işveren tarafından haber verilmeksizin işten çıkartıldığını, fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinin ödenmediğini iddia ederek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai alacağının davalı işverenden tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının davalı işyerinde mevsimlik işçi olarak çalıştığını, davacının 07/04/2014 tarihli ihtarname ile sezon başında işe davet edildiğini, davacının çağrı öncesinde başka işyerinde çalışmaya başladığını, davacının iş akdini kendisinin sonlandırdığını, kıdem ve ihbar tazminatı talep hakkı bulunmadığını, davacının talep ettiği alacakların zamanaşımına uğradığını, davacının fazla mesai yapmadığını, her yıl imzaladığı ibranameler ile tüm alacaklarını aldığının davacı tarafça ikrar edildiğini savunarak davanın reddi yolunda karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının yerinde olmaması nedeni ile reddine,
2-Davacı fazla mesai alacağı için yasal faiz talep etmiş olup, Hukuk Muhakemeleri Kanunun 26. maddesindeki taleple bağlılık ilkesi de gözetilerek söz konusu alacağı yasal faizi geçmemek kaydı ile en yüksek mevduat faizi hükmedilmesi gerekirken doğrudan en yüksek banka mevduat faizine hükmedilmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün 6100 sayılı HMK.'nun geçici 3/2 maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK'un 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F) Sonuç:
Hüküm fıkrasının '3' numaralı bendinin silinerek yerine,
'3-927,33 TL brüt fazla mesai alacağının 100 TL' sinin dava tarihi olan 25.08.2014 tarihinden, bakiyesinin ıslah tarihi olan 16/06/2015 tarihinden itibaren yasal faiz oranını geçmemek kaydı ile işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte, davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine' bendinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu'nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nisbi temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19/06/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.