9. Hukuk Dairesi 2017/11183 E. , 2019/13376 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2017/11183 E. , 2019/13376 K.


'İçtihat Metni'


MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait otelde 21.01.2010-24.11.2014 tarihleri arasında aşçıbaşı yardımcısı olarak çalıştığını, ihbar ve kıdem tazminatı ödenerek işten çıkarıldığını ancak diğer alacaklarının ödenmediğini, yaptığı iş gereği normal haftalık çalışma saatleri dışında haftada 4 gün fazla çalışma yaptığını, haftada 2 gün 08:00-16:00 arası çalıştığını, diğer vardiyada ise 16:00-24:00 arası normal çalışma yaptığını, ancak haftada 4 gün 08:00-22:00 arası çalışarak günde 6 saat fazla mesai yaparak haftada toplam 24 saat fazla çalışma yaptığını, son bir yılında kısmen fazla çalışma ücretlerinin ödendiğini, 2010, 2011, 2012 ve 2013 yıllarında hiç ödeme yapılmadığını, net aylık ücretinin 2.300,00 TL. olduğunu, 2010 yılı yıllık iznini kullandığını, 2012, 2013 ve 2014 yılları yıllık iznini kullanmadığından 3 yıllık izin ücreti olan 3.000,00 TL.nin de ödenmediğini, ulusal bayram genel tatil günlerinde çalıştığını, karşılığında ödeme yapılmadığını iddia ederek, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, öncelikle zamanaşımı itirazlarının olduğunu, fazla mesai yaptığı her dönemin hesaplanarak davacıya ödendiğini, tüm dönemlere ait bordroların imzalı olduğunu, davacının tüm yıllık ücretli izin haklarını kullandığını, 2010 ve 2011 yılları bazı bordrolarında ulusal bayram genel tatil ücreti tahakkuklarının da 'fazla mesai 3' olarak gösterildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı yasal süresi içinde davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-İşçiye, işyerinde çalıştığı sırada ara dinlenmesi verilip verilmediği ve süresi konularında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
İşçinin günlük iş süresi içinde kesintisiz olarak hiç ara vermeden çalışması beklenemez. Gün içinde işçinin yemek, çay, sigara gibi ihtiyaçlar sebebiyle ya da dinlenmek için belli bir zamana ihtiyacı vardır.
Ara dinlenme 4857 sayılı İş Kanunu'nun 68. maddesinde düzenlenmiştir. Anılan hükümde ara dinlenme süresi, günlük çalışma süresine göre kademeli bir şekilde belirlenmiştir. Buna göre dört saat veya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az onbeş dakika, dört saatten fazla ve yedibuçuk saatten az çalışmalar için en az yarım saat ve günlük yedibuçuk saati aşan çalışmalar bakımından ise en az bir saat ara dinlenmesi verilmelidir. Uygulamada yedibuçuk saatlik çalışma süresinin çok fazla aşıldığı günlük çalışma sürelerine de rastlanılmaktadır. İş Kanunu'nun 63'üncü maddesi hükmüne göre, günlük çalışma süresi onbir saati aşamayacağından, 68'inci maddenin belirlediği yedibuçuk saati aşan çalışmalar yönünden en az bir saatlik ara dinlenmesi süresinin, günlük en çok onbir saate kadar olan çalışmalarla ilgili olduğu kabul edilmelidir. Başka bir anlatımla günde onbir saate kadar olan (on bir saat dahil) çalışmalar için ara dinlenmesi en az bir saat, onbir saatten fazla çalışmalarda ise en az birbuçuk saat olarak verilmelidir.
Somut uyuşmazlıkta, bilirkişi raporunda hem davacı hem davalı tanık beyanlarına itibarla hesaplama yapılan dönemler yönünden davacının günlük 8 saatlik çalışma dönemlerinde yukarıdaki ilke kararında açıklandığı üzere 1 saat ara dinlenme süresinin düşülmesi gerekirken, yarım saat ara dinlenme kabul edilerek yapılan hesaba itibarla karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 17/06/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.