9. Hukuk Dairesi 2016/2847 E. , 2019/12699 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/2847 E. , 2019/12699 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davalının 12.05.2014 tarihinde tebliğ alınan işe iade ihtarına rağmen kanuni süre içinde işe başlatılmayan davacının işine iade edilmemesi suretiyle 12.06.2014 günü işten çıkarılması nedeniyle davacının bu tarihte oluşacak ücret ve haklarla hesaplanacak kıdem ve ihbar tazminatları farkları ile İş Kanunu’nun 21. maddesi gereği belirlenen tazminat, ücret ve diğer hakların tespitinin gerektiğini, 01.08.2010-14.01.2013 arasında davalı işyerinde çalıştığını iddia ederek; kısmen ödenmiş kıdem ve ihbar tazminatlarının farklarını, 4 aylık brüt ücret tutarında işe başlatmama tazminatını, 4 aylık ücret ve diğer hakların tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, taraflar vekilleri süresinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı, işe iade davasının kesinleşmesi sonrasında, davalı işverene tekrar işe alınması için başvurmuş, davalı işveren ise yasal 1 aylık süre dolmadan 04/06/2014 tarihinde kıdem ve ihbar tazminatlarına karşılık olarak davacının hesabına 11.301,34 TL yatırmıştır. Bu miktar, hüküm altına alınan kıdem ve ihbar tazminatları toplamından fazla olduğundan özellikle, ödenmemiş/bakiye kıdem ve ihbar tazminatı söz konusu değildir.
Davacı, her ne kadar daha sonra dava açmadan önce bu ödemeyi iade etmiş ise de, davalı, söz konusu ödemeyle yasal süresi dolmadan davalıyı işe başlatmayacağı şeklindeki iradesini ortaya koymuş ve ödeme tarihi itibariyle feshi gerçekleştirmiştir. Ancak davalı işveren fesih tarihinde kıdem ve ihbar tazminatlarını aynı gün davacının banka hesabına yatırdığından ve davacının hesabına geçen parayı davalıya iade etmesinde davalı işverenin bir kusuru bulunmadığından, hesabına yatan parayı kendi iradesi ile iade eden davacının kıdem ve ihbar tazminatları bakımından faiz talep etmesi mümkün değildir.
Açıklana nedenle, kıdem ve ihbar tazminatları taleplerinin faizsiz olarak hüküm altına alınması gerekirken ve hüküm altına alınan diğer alacaklar bakımından da dava dilekçesinde talep edilen miktarlar bakımından dava, ıslah ile artırılan miktarlar bakımından ıslah tarihi itibariyle faize hükmedildiği belirtilmekle birlikte, faiz başlangıcı açısından dava ve ıslah tarihinin hükümde gösterilmediği gibi, dava dilekçesi ile talep edilen miktar ve ıslah dilekçesi ile arttırılan miktarların da hükümde gösterilmediği, hükmün bu haliyle HMK. nın 297/2. maddesine aykırı olup, infazının mümkün olmadığının gözetilmemesi bozma sebebi ise de, bu yanlışlıkların düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün HMK. nın geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz edilen kararın hüküm fıkrasının 1, 2, 3, 4 ve 5 numaralı bentlerinin çıkartılarak yerlerine;
“ 1- Net 6.860,04 TL. kıdem tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
2- Net 3.500,18 TL. kıdem tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
3- Net 6.953,74 TL. işe başlatmama tazminatından, 1.000,00 TL. sinin dava tarihi olan 28.11.2014 tarihinden, 5.953,74 TL. sinin ıslah tarihi olan 27.10.2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
4- Net 8.144,02 TL. boşta geçen süre ücreti ile diğer haklara ilişkin alacakdan, 1.000,00 TL. sinin dava tarihi olan 28.11.2014 tarihinden, 7.144,02 TL. sinin ıslah tarihi olan 27.10.2015 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” bentlerinin yazılmasına, diğer bent numaralarının buna göre teselsül ettirilmesine, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/ 8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nispi temyiz harcının isteği halinde ilgiliye iadesine, 30.05.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.