9. Hukuk Dairesi 2019/4452 E. , 2019/11764 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2019/4452 E. , 2019/11764 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar avukatlarınca istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde 22.08.2009-06.03.2013 tarihleri arasında yakıt dağıtım sürücüsü olarak çalıştığını, iş akdinin haksız bir şekilde işverence sonlandırılması nedeniyle Kocaeli 4. İş Mahkemesi'nin 2013/183 esasına kayden açılan işe iade davasının kabul olunup kesinleştiğini, süresinde yapılan işe başlama başvurusu üzerine işe davet edildiğini, ancak belirtilen sürede gidip başlamak istediğinde kendisine yapılan ödemelerin istenmesi sonucunda fazladan borç çıkartıldığını, bunu kabul etmemesi üzerine işe başlatılmadığını, böylece işverenin davacıyı işe başlatmadığını, işçilik alacaklarının ödenmediğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı farkı, işe başlatmama tazminatı, boşta geçen süre ücreti, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının işveren tarafından 30.01.2014 tarihinde işe başlamak üzere ihtarname ile davet edildiğini, ancak 30.01.2014 tarihinde işyerine gelmesi üzerine ödenen kıdem ve ihbar tazminatlarının boşta geçen süreye ilişkin tutardan mahsubunun yapıldığını, işe giriş bildirgesinin 31.01.2014 tarihi itibariyle SGK'ya bildirildiğini, ancak 31.01.2014 ve devam eden günlerde işe gelmediğini, bu nedenle hakkında devamsızlık tutanakları düzenlendiğini, işe başlamayan davacının boşta geçen süre ve işe başlatmama tazminatı taleplerinin kabul edilemeyeceğini, davacının diğer işçilik alacaklarının da ödenmiş olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece bozmaya uyularak alınan 03.12.2018 tarihli bilirkişi ek raporu esas alarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Gerekçe - hüküm çelişkisi 10.04.1992 gün ve 1991/7 esas, 1992/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına aykırı olup, salt bu aykırılık bozma sebebidir.
Bu husus 6100 sayılı HMK. nun 298/2. maddesinde de, “Gerekçeli karar, tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamaz.” şeklinde özellikle düzenlenmiştir. Bu düzenlemenin yasal sonucu duruşmada tefhim edilen hüküm özetinin ( kısa kararın ) hükmün esasını teşkil ettiğidir.
Ayrıca Karar tarihinde yürürlükte bulunan 6100 sayılı HMK. nun 297/2. maddesi “Hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir.” hükmünü içermektedir.
Somut uyuşmazlıkta; Mahkemenin ilk kararı davacı lehine fazla çalışma ücret alacağına hasren eksik inceleme nedeniyle bozulmuştur. Bozmaya uyan Mahkemenin karar gerekçesinde 03.12.2018 tarihli bilirkişi ek raporunu hükme esas aldığını açıklamasına ve bu ek raporda fazla çalışma alacağının takdiri indirimsiz miktarı 17.719,79 TL. brüt olarak belirlenmesine rağmen hüküm sonucunda bu miktarın %30 indirimli olarak 385,00 TL. brüt olarak gösterilmesi, gerekçe ile hüküm arasında çelişki oluşturmuş ve kararın salt bu nedenle tekrar bozulması gerekmiştir.
Ayrıca, Mahkemece bozma öncesi davacının fazla çalışma alacak miktarını %30 indirimli tutara göre ıslah ile artırdığından, bozmadan sonra hükmedilecek fazla çalışma alacağının da bu miktarla sınırlı olarak değerlendirilmesi gerekeceği de gözetilmelidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.