9. Hukuk Dairesi 2017/9711 E. , 2019/8760 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2017/9711 E. , 2019/8760 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkete ait mağaza ve depoda 20/04/2011-09/11/2014 tarihleri arasında çalıştığını, iş akdinin davalı işveren tarafından gerekçesiz ve bildirimsiz feshedildiğini ancak almaya hak kazandığı tazminat, hafta tatili ile fazla mesai ücretleri ve kullanmadığı 2014 yılına ait 8 günlük izin ücretinin davalı işveren tarafından ödenmediğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları fazla mesai, hafta tatili ve yıllık izin alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 01/08/2012-24/02/2014 tarihleri arasında müvekkiline ait işyerinde çalıştığını, 19/02/2014-24/02/2014 tarihleri arasında izin almadan ve mazeret bildirmeden devamsızlık yaptığını ve müvekkil şirketin hiçbir şekilde davacıya ulaşamadığından davacının iş akdinin haklı nedenle feshettiğini, haftada bir gün izin kullandığını, fazla çalışma ve yıllık izin alacaklarının ise bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, hafta tatili alacak talebi ret, fazla mesai alacağında yapılan takdiri indirim dışında diğer talepler ise kabul edilmek suretiyle, dava kısmen kabul edilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında uyuşmazlık, işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, davacı 2014 yılına ait 8 günlük iznini kullanmadığını ve karşılığı ücretinin ödenmediğini ileri sürmüş, davalı ise davacının kullanmadığı yıllık iznin karşılığı ücretin ödendiğini savunmuştur. Bilirkişi tarafından 8 günlük yıllık izin ücreti olarak brüt 492,80 TL hesaplanmış ve mahkemece bu miktar hüküm altına alınmış ise de, dosya arasında bulunan ve fesih ayına ait olan Kasım/2014 bordrosunda davacıya kullanmadığı izinlerin karşılığı olarak brüt 1.416,80 TL tahakkuk ettirilip ödendiği anlaşılmaktadır. Buna göre, yıllık izin alacak talebinin reddi yerine kabulü hatalıdır.
3- İş hukukunda çalışma olgusunu, bu kapsamda fazla mesai yaptığını iddia eden işçi, karşılığı ücretin ödendiğini de işveren kanıtlamalıdır.
Fazla çalışma her türlü delille kanıtlanabilir. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir.
İşçinin çalışma olgusunun tespitinde işyerinde veya komşu işyerinde çalışanların tanıklığı önemli olduğu gibi tanık olarak dinlenecek kişinin tanıklığına güveni etkileyebilecek bir durumun olup olmadığı da araştırılmalıdır. Tanıklar belirli bir dönem çalışmışlarsa ve başkaca delil yok ise beyanlarının belirtikleri dönemle sınırlandırılması gerekir.
Fazla çalışmaların aylık ücret içinde ödendiğinin öngörülmesi ve buna uygun ödeme yapılması halinde, yıllık 270 saatlik fazla çalışma süresinin ispatlanan fazla çalışmalardan indirilmesi gerekir.
Somut uyuşmazlıkta, davacının iş akdinde fazla mesainin aylık ücrete dahil olduğu yönünde hüküm bulunmaktadır. Ayrıca beyanı fazla mesai hesabına dayanak alınan davacı tanığı ... davacıyla birlikte 4,5 ay kadar çalıştığını beyan etmiştir. Davacı tanığı beyanının hesaplamaya elverişli kısmına göre, davacı normal mesai de 5 gün ara dinlenme hariç 6,5 saat, 1 gün ise yine ara dinlenme hariç 12 saat çalıştığı, 3 haftada 1 ise 4 gün ara dinlenme hariç 6,5 saat ve 2 gün ara dinlenme hariç 12 saat çalıştığı anlaşılmaktadır. Bu durumda normal çalışma döneminde haftada 44,5 saat; 3 haftada bir 2 gün 12’şer saatlik çalışma yaptığı haftada ise toplam çalışma saati 50 saat olup, davacının iş sözleşmesindeki fazla mesainin ücrete dahil olduğu yönündeki düzenleme de dikkate alınarak haftalık 5,2 saat tenzil edildiğinde, davacının haftalık 45 saati geçen çalışması bulunmamaktadır. Saptanan bu durum karşısında ve yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulduğunda, davacının fazla mesai alacak talebinin reddi yerine, bilirkişinin varsayıma dayalı ve iş sözleşmesindeki fazla mesainin aylık ücrete dahil olduğu yönünde ki hükmü gözetmeden yaptığı hesaba itibarla kabulü hatalıdır.
Kaldı ki, davacı tanığı ... davacı ile birlikte sadece 4,5 ay çalıştığını beyan ettiği halde tüm çalışma döneminde birlikte çalışmış gibi kabulde yerinde değildir.
4- Hüküm altına alınan tazminat ve alacakların net mi, yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesi HMK’nun 297/2. maddesine aykırı olup, bu durumun infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de bozmayı gerektirmiştir
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 15/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.