9. Hukuk Dairesi 2017/9153 E. , 2019/7356 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2017/9153 E. , 2019/7356 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 08/06/2002-22/07/2014 tarihleri arasında en son net 2.050,00 TL. aylık ücretle çalıştığını, haftanın 5 günü günde 12 saat, Cumartesi günleri ise 5 saat fazla mesai yaparak çalışmasına rağmen müvekkiline fazla mesai ücreti ile ulusal bayram genel tatil ücretlerinin davalı işveren tarafından ödenmediğini, yine davalı işveren tarafından ücretinin Sosyal Güvenlik Kurumuna asgari ücret olarak bildirildiğini, ayrıca müvekkilinin yaş dışındaki diğer emeklilik koşullarını yerine getirdiğini, müvekkilinin bu sebeplerle iş akdini haklı olarak feshettiğini ancak almaya hak kazandığı tazminat ve bir kısım işçilik alacaklarının davalı işveren tarafından müvekkiline ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile fazla mesai, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının müvekkiline ait işyerinde 11/02/2004 tarihinde çalışmaya başladığını ve ücretinin asgari ücret olduğunu, fazla mesai yapmadığını, ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışmadığını ve iş akdinin devamsızlık sebebi ile müvekkili davalı tarafından haklı sebeplerle feshedildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesi ile toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, taraflar vekillerinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı tarafından davalıya 06/08/2014 tarihinde PTT kanalıyla gönderilen ihtarname ile davaya konu alacaklar talep edilmiş ise de, davacı vekilinin beyanına göre bu ihtarname davalı tarafa 14/08/2014 tarihinde yani dava tarihi olan 08/08/2014 tarihinden sonra tebliğ edildiğine göre davalı dava tarihinden önce temerrüde düşürülmemiştir. Ayrıca davacının davalıya noter kanalıyla gönderdiği 22/07/2014 tarihli fesih bildiriminde de davaya konu alacaklar açık şekilde talep edilmemiştir. Bu durumda, davaya konu kıdem tazminatı dışındaki alacakların dava ile istenen miktarlarına dava tarihinden, ıslahla artırılan miktarlarına ise ıslah tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekirken, alacakların dava ile istenen miktarlarına “ihtar temerrüt tarihi” denilerek fesih tarihi olan 22/07/2014 tarihinden itibaren faize hükmedilmesi hatalıdır.
3- Takdiri indirim dışında reddedilen alacak miktarı 1.249,00 TL. olduğuna göre, vekille temsil edilen davalı lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan ...Ü.T’nin 13/2 maddesi uyarınca ret miktarı kadar (1.249,00 TL.) vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken vekalet ücretine hükmedilmemesi de isabetsizdir.
4-Yargılama gideri hesaplanırken, davacının yatırdığı ıslah harcının giderler içine katılmaması da bir diğer hatadır.
5-Hükmedilen alacak miktarlarının net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin HMK.nın 297/2. maddesine aykırı olup, infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de isabetsizdir.
6-Yukarıdaki bentlerde belirtilen hususlar bozma sebepleri ise de, bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK.nın geçici 3/2. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, 1. 2. 3 ve 4. bentlerinde sırasıyla kıdem tazminatı, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ve yıllık izin ücret alacak miktarı olarak yer alan “30.660; 23.359; 547,50 ve 1.739” rakamlarından önce ayrı ayrı “brüt” sözcüğünün yazılmasına,
Yine temyiz olunan kararın, 2. 3 ve 4. bentlerinde ayrı ayrı yer alan “… ihtar temerrüt tarihi olan 22/07/2014 …” sözcükleri ve tarih çıkartılarak yerlerine ayrı ayrı “… dava tarihi olan 08/08/2014…” sözcükleri ve tarihinin yazılmasına,
Yine temyiz olunan kararın 7. bendi hükümden çıkartılarak yerine,
“7-Davacı tarafından yapılan 1.201,40 TL. harç (başvurma, peşin harç ve ıslah harcı), 300 TL bilirkişi, 103 TL tebligat ve posta gideri olmak üzere toplam 1.604,40 TL'nin davalıdan alınarak davacılara verilmesine” bendinin yazılmasına,
Yine temyiz olunan kararın son bendinden sonra gelmek üzere 9. bent olarak,
“9- Davalı taraf kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/2 maddesi uyarınca hesaplanan 1.249 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,” bendinin eklenmesine, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. - 2018/ 8 K. sayılı İBK uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nispi temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 01/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.