9. Hukuk Dairesi 2017/9888 E. , 2019/4202 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2017/9888 E. , 2019/4202 K.


'İçtihat Metni'



MAHKEMESİ : ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin, sözleşmeli personel statüsü ile 2003 ile 09/03/2015 tarihleri arasında sözleşmeli olarak davalı şirkette çalıştığını ve emekliye ayrıldığını, 01/01/2009 tarihinde başlamak üzere iş yerinden ayrıldığı tarihe kadar aylık ücret zammı uygulaması yapılmadığını, 01/01/2009-09/03/2015 tarihi dönemlerinde müvekkiline uygulanması gereken aylık ücret zammı nedeniyle oluşan aylık ücret farkı alacaklarını talep ettiklerini, kıdem tazminatı hesabının aylık ücret esas alınarak yapıldığını, usulüne uygun olarak hesaplama yapılmadığını, kıdem tazminatının tam olarak ödenmediğini, bu sebeple ödemesi eksik yapılan kıdem tazminatı farkının ödenmesine karar verilmesini, aylık ücret, kıdem tazminatı fark alacaklarının da eksik ödendiğini iddia ederek fark kıdem tazminatı, fark ücret ve ikramiye alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, ücret ve türü alacaklarda zaman aşımı süresinin 5 yıl olduğunu, varsa bile dava tarihinden 5 yıl önceki ücret alacaklarının zaman aşımına uğradığını, davacının müvekkili şirkette TİS'e tabi çalışıp emekli olduğunu, emeklilik sırasında kıdem tazminatı dahil tüm hak ve alacaklarını aldığını, müvekkili şirket çalışanlarının muvakkat, sözleşmeli ve daimi işçi olmak üzere üç kısma ayrıldığını, davacının ise emekli olduktan sonra belirli süreli sözleşme ile çalıştığını, davacının muvakkat, sözleşmeli veya TİS'e tabi olarak çalışmadığını, özel sözleşme ile çalıştığını, açılan davanın hukuki ve fiili dayanağının bulunmadığı savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, taraflar arasında geçerli olan personel yönetmeliğine göre “…Devlet İstatistik Enstitüsünce belirlenen altışar aylık enflasyon oranı ve Devletçe Kamu kesiminde benzer iş kollarında çalışan personele yapılacak zam oranlarından az olmamak üzere, belirlemeye ve 1 Ocak, 1 Temmuz tarihlerinden geçerli olmak üzere yılda en az iki kez artırmaya Şirket Yönetim kurulu yetkilidir…” hükmü ile artırma oranını belirleme yetkisinin Yönetim Kuruluna verilmek üzere, asgari oranı da belirlenerek zam yapılacağının kararlaştırıldığı, davalı tarafın 28.03.2013 tarih ve 2013/22 sayılı yönetim kurulu kararı ile geriye dönük 2009 yılından geçerli olmak üzere zam yapılması yönünde karar aldığının anlaşıldığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- 6100 sayılı HMK.nın 297. maddesi gereğince, hükümde tarafların iddia ve savunmalarının özetinin, anlaştıkları ve anlaşamadıkları hususlar ve delillerin, değerlendirilmesi ile bunlardan çıkarılan sonuç ve hukuki nedenlerin, hüküm fıkrasında ise taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerekir.
Mahkemece ücret farkı ve ikramiye farkı alacaklarına ilişkin hüküm fıkrasında “…tarihinden itibaren dönemsel olarak,” şeklinde bir ibareye yer verilmiş olup, dönemlerin tarih olarak belirtilmesi yerine “dönemsel olarak” ibaresiyle yetinilmesi, yukarıda anılan usul kuralına aykırı olup, hükmün bu haliyle infazının mümkün olmadığının düşünülmemesi hatalıdır.
Mahkemece yapılacak iş, hüküm altına alınan ücret farkı ve ikramiye farkı alacaklarının kaç lirasına, hangi tarihten faiz yürütüleceğini hüküm fıkrasında göstererek karar vermektir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20/02/2019 tarihinde oybiriği ile karar verildi.