9. Hukuk Dairesi 2016/35667 E. , 2020/17334 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/35667 E. , 2020/17334 K.


'İçtihat Metni'



MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde 10.08.2011-31.05.2013 tarihleri arasında şoför olarak çalıştığını ve en son net 1.150,00 TL ücret aldığını, ücretlerin bir kısmının bankadan bir kısmının elden ödendiğini, işyerinde yemek ve yol yardımı yapıldığını, davalı işverenin davacının ücretine hiç zam yapmadığını, iş akdinin de bu nedenle davacı tarafından feshedildiğini, davalı işyerinde normal mesai saatlerinin haftanın 5 günü 07:30-17:00 saatleri arasında olduğunu ancak davacının davalıya ait işyerinde genel tatil günleri dahil 07:30-23:00 saatleri arasında çalıştığını iddia ederek bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili davacının istifa ederek işten ayrıldığını ve brüt 1.340,00 TL ücret aldığını, taraflar arasında akdedilen sözleşmeye göre davacının 3 yıl boyunca aynı ücretle çalışacağının düzenlendiğini, davalı işverenin ... A Ş,'ye ait su taşıma işini yaptığıni, bu işin 12 adet araçla yürütüldüğünü ve 20 şoför bulunduğunu, 7 aracın 08:00-17:00 saatleri arasında çalıştığını, şoförlerin, trafiğe çıkma yasağının uygulandığı saat 10:00' kadar ve akşam 16:00'dan sonra çalışamadığını, ayrıca 1 saat de ara dinlenme süresi verildiğini, çalışma süresinin haftalık 45 saati aşmadığını, diğer 5 aracı kullanan şoförlerin ise haftanın 3 günü çalıştıklarını, genel tatil günlerinde çalışma olmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı fazla çalışma alacağı talebinde bulunmuş, davalı ise iş yerinde fazla çalışma yapılmadığını, haftalık çalışmanın 45 saati aşmadığı savunmasında bulunmuştur.
Davacı dava dilekçesinde haftada 5 gün çalıştığını belirtmiştir. Dosya arasında bulunan kök raporda davacının bu beyanı nedeni ile fazla mesai yapılmadığı tespit olunmuştur. Davacı tarafından kök raporda bulunan bu tespitin hatalı olduğu, 5 gün çalışıldığı kabulünün bulunmayıp 6 gün çalışma olduğu yönünde itirazda bulunulmuştur. Mahkemece davacı tarafın dilekçesindeki beyanının 5 gün ileri saatlere kadar çalıştığı şeklinde değerlendirilmesi gerektiği, haftada 5 gün çalışıldığı anlamına gelmediği belirtilerek haftada 6 gün çalışıldığını kabulü ile ek rapor alınarak bu doğrultuda hesaplama yapılmış ve davacının fazla çalışma alacağı hüküm altına alınmıştır. Davacı dava dilekçesinde açıkça, iş yerinde normal mesai saatinin haftanın 5 günü 07.30-17.00 saatleri arasında, olduğunu ancak genel tatil günleri dahil haftanın 5 günü 07.30-23.00 saatleri arasında çalışıldığını belirtmiştir. Bu durumda davacının dava dilekçesinde açık ve net bir şekilde haftanın 5 günü çalışıldığı yönündeki iddiası göz önüne alındığında fazla çalışma ücreti talebinin reddi gerekirken, davacının haftada 6 gün çalışıldığı ve bu nedenle fazla mesai ücretine hak kazandığı kabul edilerek sonuca gidilmesi hatalı olmuştur.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 07/12/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.