9. Hukuk Dairesi 2017/18597 E. , 2020/15958 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2017/18597 E. , 2020/15958 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı Kuruma ait ... Devlet Hastanesi’nde 05/01/2004 tarihinden 2012 Eylül ayına dek değişen alt işveren firmalar nezdinde temizlik elemanı olarak çalıştığını, iş akdine haksız şekilde son verildiğini, işyerinde günlük çalışmalarına ilave olarak 2-3 saat ve ayda 5-6 kez 24 saat esası ile nöbet tutarak çalıştığını ancak fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ve fazla çalışma ücretleri ile bir kısım diğer işçilik alacaklarına hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, zamanaşımı def’inde ve husumet itirazında bulunmuş, davacının yasal çalışma sürelerini aşan fazla çalışmasının bulunmadığını beyanla, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-6100 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesinin 1. fıkrası uyarınca “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.”
Somut olayda dava dilekçesinde davacı vekili müvekkili bulunan davacı işçinin davalı Kuruma bağlı ... Devlet Hastanesinde temizlik elemanı olarak görev yaptığını, ‘günlük çalışma saatleri dışında 2-3 saat ve ayda 5-6 kez 24 saat esası ile nöbet tutarak çalıştığını, nöbet tuttuğu günün ertesi günü ise izinli olduğunu’ fazla çalışmalarının ödenmediği ileri sürmüştür. Mahkemece hükme esas alınan raporda dosyaya sunulan ücret bordrolarında fazla çalışma ücret tahakkuklarının bulunmaması, puantaj kayıtlarında çalışma saatleri gösterilmediği gibi davacı imzasının yer almaması, 2013-2014 yıllarına ilişkin nöbet çizelgelerinin ise 05/01/2004-01/09/2012 tarihleri arasında geçen davacı çalışmaları ile ilgisinin olmaması nedeniyle tanık beyanlarının esas alınması suretiyle değerlendirme yapılmasında bir hata bulunmamakta ise de tanıkların, davacının günlük normal mesai süresini aşacak biçimde çalışma yaptığından bahsetmedikleri, temizlik elemanı olan davacının ayda 5-6 gün 24 saat esasına göre çalıştığı şeklindeki beyanları gözetilerek hesaplama yapılması gerekirken, delil durumu ve davacının talebiyle uyumsuz şekilde, her zaman 24 saat çalışma 24 saat dinlenme esasına göre çalışıldığı kabul edilerek aylık 42 saat fazla mesai süresine göre hesaplama yapılması isabetsiz ve talep aşımı mahiyetinde olup, anılan husus aynı zamanda kamu düzenine ilişkin olduğundan kararın bu yönden bozulması gerekmiştir.
3- Fazla çalışma alacakları bakımından reddedilen miktarın hakimce uygulanan takdiri indirime dayanması halinde, reddedilen kısım üzerinden davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi Dairemiz uygulaması ile benimsenmiş olup, Mahkemece bu yön gözetilmeksizin davalı lehine hakkaniyet indirimi uyarınca reddedilen miktar nedeniyle vekalet ücreti takdir edilmesi hatalıdır.
Somut olayda davacının dava dilekçesinde 1.000,00 TL kıdem tazminatı, 1.000,00 TL fazla çalışma ücreti ve 500 TL yol ve yemek yardımı alacağı talep edilmiş olup ıslah dilekçesi ile kıdem tazminatı alacağı talebi 9.478,66 TL'ye, fazla çalışma ücretine ilişkin talep 5.835,56TL’ye, yol ve yemek yardımı alacağı talebi ise 832,00TL ‘ye artırılarak talep edilmiştir.
Mahkemece bilirkişi raporunda brüt 6.774,53 TL olarak tespit edilen fazla çalışma ücret alacağından %30 hakkaniyet indirimi ile 4.084,89TL fazla çalışma ücretine hükmedilmiştir.
Dosya kapsamında davalı lehine hakkaniyet indirimi haricinde reddedilen bir tutar olmamasına karşın davalı lehine 1.800,00 TL maktu vekalet ücretine hükmedilmesi hatalıdır.
Aynı şekilde yargılama gideri bakımından da kabul ve red oranı yalnızca hakkaniyet indirimi nedeniyle reddedilen kısımdan kaynaklanmaktadır. Bu sebeple davalı lehine yargılama giderine hükmedilmesi de hatalı bulunup bozmayı gerektirmiştir.
4- Davalı Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumu’nun Harçlar Kanunu'nun 13/j. maddesi uyarınca harçtan muaf olduğu dikkate alınmaksızın mahkemece davalı Kurum aleyhine harca hükmedilmesi hususu isabetsiz olup, bir diğer bozma sebebidir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacı tarafa iadesine, 12.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.