9. Hukuk Dairesi 2020/6805 E. , 2020/15803 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2020/6805 E. , 2020/15803 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin bir dönem .... Genel Müdürlüğü'ne bağlı ... işyerinde çalıştığını, işyerinde ses düzeyinin 80 desibelin üzerinde olmasına rağmen kulaklık ve telsiz olmaksızın çalışmaya zorlanması nedeniyle iş sözleşmesini feshettiğini, çalıştığı dönemde işletme mühendisi olarak davalı şirketin asıl işlerini yaptığını, davalı asıl işverenliğin alt işveren firma ile muvazaalı ilişki içerisine girerek 4857 sayılı İş Kanunu'nun 2. maddesindeki şartlar oluşmaksızın asıl işi bölmek suretiyle yüklenici firmaya ihale ettiğini, müvekkilinin baştan itibaren davalı asıl işverenliğin işçisi sayılması gerektiğini, mevcut uygulama nedeniyle müvekkilinin davalı işverenlik emrinde çalışan ve aynı işi yapan kadrolu işçinin çok altında ücret aldığını ve sendika üyesi olmasına rağmen işyerinde uygulanmakta olan Toplu İş Sözleşmesinden yararlandırılmadığını belirterek ücret farkı ve işgüçlüğü tazminatının faiziyle birlikte davalı işverenlikten tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece verilen kararın davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine, İlk Derece Mahkemesi kararı Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesi’nin 09.07.2018 tarihli, 2017/14090 esas ve 2018/17453 karar sayılı ilamı ile bozulmuş olup bozma sonrası yapılan yargılamada, mahkemece arada muvazaa olduğu gerekçesiyle ücret farkının kabulüne, diğer talebin reddine ve sonuç olarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasındaki temel uyuşmazlık, asıl işveren alt işveren ilişkisinin muvazaaya dayanıp dayanmadığı ve bunun işçilik haklarına etkileri noktasında toplanmaktadır.
4857 sayılı Kanun'un 2. maddesi 6. fıkrasına göre “Bir işverenden, işyerinde yürüttüğü mal veya hizmet üretimine ilişkin yardımcı işlerinde veya asıl işin bir bölümünde işletmenin ve işin gereği ile teknolojik nedenlerle uzmanlık gerektiren işlerde iş alan ve bu iş için görevlendirdiği işçilerini sadece bu işyerinde aldığı işte çalıştıran diğer işveren ile iş aldığı işveren arasında kurulan ilişkiye asıl işveren-alt işveren ilişkisi denir. Bu ilişkide asıl işveren, alt işverenin işçilerine karşı o işyeri ile ilgili olarak bu Kanundan, iş sözleşmesinden veya alt işverenin taraf olduğu toplu iş sözleşmesinden doğan yükümlülüklerinden alt işveren ile birlikte sorumludur.
Asıl işverenin işçilerinin alt işveren tarafından işe alınarak çalıştırılmaya devam ettirilmesi suretiyle hakları kısıtlanamaz veya daha önce o işyerinde çalıştırılan kimse ile alt işveren ilişkisi kurulamaz. Aksi halde ve genel olarak asıl işveren alt işveren ilişkisinin muvazaalı işleme dayandığı kabul edilerek alt işverenin işçileri başlangıçtan itibaren asıl işverenin işçisi sayılarak işlem görürler. İşletmenin ve işin gereği ile teknolojik nedenlerle uzmanlık gerektiren işler dışında asıl iş bölünerek alt işverenlere verilemez.”
Asıl işin bir bölümü alt işverene verilemese de, kanunda özel hüküm bulunması hallerinde yardımcı iş olduğuna bakılmaksızın asıl işin bir kısmı alt işverene bırakılabilir. 4628 sayılı Elektrik Piyasası Kanunu'nun 15. maddesine göre: “… g) (Ek: 9/7/2008-5784/5 md.) elektrik enerjisi üretim, iletim ve dağıtım faaliyeti gösteren kamu tüzel kişileri, gerekli hallerde üretim, iletim ve dağıtım tesislerinin işletilmesi ve bakım onarım işlerini tabi oldukları ihale mevzuatı çerçevesinde hizmet alınması yoluyla yaptırabilirler.” düzenlemesi yer almaktadır. Anılan madde doğrultusunda davalı .... Genel Müdürlüğü, ... ve ...'larının işletilmesi, bakım ve onarımının yapılması işlerini dava dışı şirkete vermiştir. Bu nedenle davalı ile dava dışı işverenler arasında muvazaa kabulü ile ücret farkı talebine hükmedilmesi hatalıdır. 4857 sayılı Kanun'un 2/6 maddesi kapsamında asıl işveren alt işveren ilişkisi olduğu kabul edilerek, ücret farkı talebi reddedilmelidir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11/11/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.