9. Hukuk Dairesi 2016/30767 E. , 2020/15422 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/30767 E. , 2020/15422 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesiyle özetle davacının davalı iş yerinde 01/01/1999 tarihinden itibaren şoför olarak çalıştığını, son ücretinin aylık net 800,00 TL olduğunu, davacının iş yerindeki çalışmasını özenle ve aralıksız sürdürmekteyken davalı tarafça müvekkilinin hizmet akdinin davalı şirket tarafından ihtarname ile bildirimsiz ve tazminatsız olarak haksız bir şekilde feshedildiğini, müvekkiline işçilikten kaynaklanan tazminat haklarının ödenmediğini, İstanbul Anadolu 5. İş Mahkemesi'nin 2013/178 esas sayılı dava dosyası ile işçilik hak ve alacaklarının tahsili için dava açtığını, 2013/178 esas sayılı dava dosyasından verilen kararın 29/03/2016 tarihinde kesinleştiğini, bilirkişi raporu ile tespit edilip ödenmeyen ve karar altına alınmayan kıdem ve ihbar tazminatı alacakları toplamı 23.995,82 TL nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesiyle özetle davacının müvekkilinden kazanılmış hiçbir hak ve alacağının olmadığını, davacı yanın taleplerinin zamanaşımına uğradığını, dava tarihi itibariyle zamanaşımına uğrayan taleplerin reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
İstanbul Anadolu 5. İş Mahkemesi'nin 2013/178 esas sayılı dava dosyasında verilen kararın kesin olarak kabul edilerek temyiz isteminin kesinlik nedeniyle mümkün olmadığı gerekçesiyle reddedilmiş olması karşısında bu dava yönünden kesin hüküm taşımadığı anlaşılmaktadır.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden davacı işçinin %50 kusurlu olarak gerçekleşmesine sebep olduğu kaza sonrasında davalı işverenin toplam 68.477,52 TL zararına sebep olduğu, kusur oranına göre bu zararın yarısı dikkate alındığında davacı işçinin 30 günlük ücretini aşan miktarda davalı işvereni zarara uğrattığının anlaşıldığı, davalı işverenin bu sebeple İş Kanunu 25/2-ı maddesi uyarınca gerçekleştirdiği fesihte haklı olduğu anlaşılmakla davacının kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin reddi gerekirken kabulü hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.11.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.