9. Hukuk Dairesi 2016/30985 E. , 2020/14739 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/30985 E. , 2020/14739 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili 17/09/2015 havale tarihli dava dilekçesinde davacının 01/02/2010 tarihinden 31/12/2014 tarihleri arasında ... Belediyesi Kültür İşleri servisinde koro şefi olarak çalıştığını, önce süreli iş akdi ile çalışmaya başladığını sözleşmesinin sürekli yenilendiğini böylece sözleşmesinin belirsiz süreli iş akdine dönüştüğünü, davacının sözleşmesine ihbar öneline uyulmadan son verildiğini, davacının aylık net 2.400,00 TL ücretle cumartesi pazar dahi çalıştığını, hiçbir sebep bulunmadığı halde 31/12/2014 tarihinde bildirimsiz olarak davacının iş akdine son verildiğini, kıdem ve ihbar tazminatlarının ödenmesi için 27/07/2015 tarihinde ihtarname gönderildiğini ancak kıdem ve ihbar tazminatlarının ödenmediğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar taraflar vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı ve davalı ... vekilinin tüm, davalı şirket vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki temel uyuşmazlık, davalılar arasındaki hukukî ilişkinin tespiti ve bunun kıdem ve ihbar tazminatına etkisi konusunda toplanmaktadır.
İşyeri devrinin esasları ve sonuçları 4857 sayılı İş Kanununun 6 ncı maddesinde düzenlenmiştir. Sözü edilen hükümde, işyerinin veya bir bölümünün devrinde devir tarihinde mevcut olan iş sözleşmelerinin bütün hak ve borçlarıyla devralan işverene geçeceği öngörülmüştür. Devir tarihinden önce doğmuş ve devir tarihinde ödenmesi gereken borçlar açısından, devreden işverenle devralan işverenin birlikte sorumlu oldukları aynı yasanın üçüncü fıkrasında belirtilmiş, devreden işverenin sorumluluğunun devir tarihinden itibaren iki yıl süreyle sınırlı olduğu hükme bağlanmıştır.
Değinilen Yasanın 120 nci maddesi hükmüne göre, 1475 sayılı Yasanın 14 üncü maddesi halen yürürlükte olduğundan, işyeri devirlerinde kıdem tazminatına hak kazanma ve hesap yöntemi bakımından belirtilen madde hükmü uygulanmalıdır. Anılan maddeye göre, işyerlerinin devir veya intikali yahut herhangi bir suretle bir işverenden başka bir işverene geçmesi veya başka bir yere nakli halinde, işçinin kıdemi işyeri veya işyerlerindeki hizmet akitleri sürelerinin toplamı üzerinden hesaplanmalıdır. Bununla birlikte, işyerini devreden işverenlerin bu sorumlulukları, işçiyi çalıştırdıkları sürelerle ve devir esnasındaki işçinin aldığı ücret seviyesiyle sınırlıdır.
İşyeri devri halinde kıdem tazminatı bakımından devreden işveren kendi dönemi ve devir tarihindeki son ücreti ile sınırlı olmak üzere sorumludur. 1475 sayılı Yasanın 14 üncü maddesinin ikinci fıkrasında, devreden işverenin sorumluluğu bakımından bir süre öngörülmediğinden, 4857 sayılı Yasanın 6 ncı maddesinde sözü edilen devreden işveren için öngörülen iki yıllık süre sınırlaması, kıdem tazminatı bakımından söz konusu olmaz. O halde kıdem tazminatı işyeri devri öncesi ve sonrasında geçen sürenin tamamı için hesaplanmalı, ancak devreden işveren veya işverenler bakımından kendi dönemleri ve devir tarihindeki ücret ile sınırlı sorumluluk belirlenmelidir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden davalılardan ... Personel Destek Hizmetleri Ltd.Şti. ile davalı ... arasındaki ilişkinin geçerli bir asıl işveren alt işveren ilişkisi olduğu, fesih tarihi itibariyle davalı ...nin son alt işveren olmayıp bir önceki alt işveren olduğu sabittir. Buna göre son alt işveren olmayan davalı şirketin ihbar tazminatından sorumlu olmadığı açıktır.
Kıdem tazminatından ise, sadece kendi çalıştırma dönemi ve devir tarihindeki ücreti ile sınırlı olarak sorumlu olduğunun gözetilmemesi hatalıdır.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 04.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.