9. Hukuk Dairesi 2017/18226 E. , 2020/14172 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2017/18226 E. , 2020/14172 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili davacının davalı işyerinde çalışmaya başladığı günden itibaren fazla mesai yaptığını, hatta bir çok hafta sonu Cumartesi günleri de çalıştığını, davacıya yardımcı olması için alınan personele davacıdan fazla ücret verildiğini ve davacının istifa etmek zorunda bırakıldığını iddia ederek kıdem tazminatı ve fazla mesai ücreti alacağının davalı işverenden tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili davacının 24/01/2014 tarihli istifa dilekçesi ile işten ayrıldığını, davacının ücret taleplerinin zamanaşımına uğradığını, davacının herhangi bir itiraz kaydı sunmadan ücretlerini aldığını, davacının fazla mesai ücret alacağı bulunmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile fazla mesai ücreti alacağının davalıdan tahsiline hükmedilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davalı işyerindeki haftalık çalışma süresi ve davacının bu süreyi aşan fazla sürelerle çalışmasının bulunup bulunmadığı hususlarında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davalı işveren işyerinde haftalık 45 saat çalışma yapıldığını savunmaktadır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davalı işyerinde haftalık 40 saat çalışma yapıldığı gerekçesiyle davacının 40-45 saat arası çalışmaları fazla sürelerle çalışma kabul edilerek hesaplama yapılmış ise de, davalı işyerinde haftalık 40 saat çalışma yapıldığına yönelik tarafları bağlayan iş sözleşmesi veya sözleşme eki işyeri yönetmeliği ve düzenlemesi bulunmamaktadır. Buna göre Mahkemece davalıya ait işyerinde haftalık çalışma süresinin 40 saat olarak kabul edilerek fazla sürelerle çalışma ücretinin kabulü hatalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 02/11/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.