9. Hukuk Dairesi 2017/18007 E. , 2020/13544 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2017/18007 E. , 2020/13544 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, dava dilekçesinde özetle müvekkilinin davalı ... tarafından yapılan ihaleler çerçevesinde kesintisiz olarak çalıştığını, 31.12.2014 tarihinde iş sözleşmesinin haklı ve geçerli bir sebebe dayandırılmadan feshedildiğini, en son brüt maaşının 1.800,00 TL olduğunu, davalılar arasında asıl işveren- alt işveren ilişkisinin bulunduğunu belirterek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve yıllık izin alacağı taleplerinin davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar Cevabının Özeti:
Davalı vekilleri davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan delillere göre ve bilirkişi raporu doğrultusunda yazılı gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacının ücretinin tespiti hususu ihtilaflıdır.
Somut olayda, davacının ücretinin tespitinde, Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarına itibar edilerek en son prime esas olarak bildirilen 1.463,21 TL‘ye göre ücreti tespit edilmiştir. Ne var ki, davacının kuruma bildirilen ücretinin içerisinde fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti vb. tahakkuklar da yer almakta olup davacıya ait son ay bordrosunda davacının ücretinin 1.338,30 TL olarak belirtildiği, ayrıca 124,91 TL de fazla mesai tahakkukunun yapıldığı, bu iki miktarın toplamına göre prime esas ücretin bildirildiği tespit edilmiştir. Hal böyle oluncadavacının ücretinin 1.338,30 TL olarak tespit edilmesi gerektiği halde bordrodaki 124,91 TL fazla mesai ücretinin de ücretin tespitinde dikkate alınması hatalı olup bozma sebebidir.
3-Taraflar arasında uyuşmazlık, işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait alacağı bulunup bulunmadığı noktasında toplanmaktadır.
4857 sayılı Kanun'un 59. maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada, sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı nedene dayanıp dayanmadığının önemi bulunmamaktadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 31. maddesinde, hakimin davayı aydınlatma ödevi düzenlenmiş olup, madde uyarınca, hakim uyuşmazlığın aydınlatılmasının zorunlu kıldığı durumlarda, maddi veya hukuki açıdan belirsiz yahut çelişkili gördüğü hususlar hakkında, taraflara açıklama yaptırabileceği, soru sorabileceği ve delil gösterilmesini isteyebileceği düzenlenmiştir.
Somut uyuşmazlıkta, davalıya ait işyerinde 8 yıl 6 ay 27 gün çalışması bulunan davacının çalışma süresi boyunca hiç izin kullanmadığı kabulüne göre yıllık ücretli izin karşılığı alacak hesabı yapılmıştır. Davacının çalışma süresi boyunca hiç ücretli izin kullanmaması hayatın olağan akışına aykırı olduğundan, hakimin 6100 sayılı HMK’nın 31. maddesinde düzenlenen davayı aydınlatma ödevi çerçevesinde mahkemece, davacı asilin çalışma süresi boyunca ücretli izin kullanıp kullanmadığı, kullanmış ise kaç gün yıllık ücretli izin kullandığı konusunda beyanı alınmalı bundan sonra sonucuna ve tüm dosya kapsamına göre bir karar verilmelidir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgililere iadesine, 27.10.2020 gününde oybirliği ile karar verildi.