9. Hukuk Dairesi 2017/17388 E. , 2020/13298 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2017/17388 E. , 2020/13298 K.


'İçtihat Metni'



MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait fırın işyerinde hamurhanede çalıştığını, çalışırken fazla çalışma yaptığını ancak ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, zamanaşımı def'inde bulunmuş davacının fazla çalışması olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacakları da olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Davacı davalı işyerinde fazla çalışma yaptığı genel tatil ve hafta tatillerinde de çalıştığını ileri sürerek alacak talep etmiş, davalı ise davacı iddialarının doğru olmadığını savunmuştur.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda taraf tanık beyanlarına göre davacının fazla çalışma yaptığı gibi hafta tatili ile milli bayram ve genel tatillerde çalıştığı kabul edilerek hesaplama yapılmıştır.
Söz konusu alacakların varlığını ipatlama yükü davacı da olup davacı delil olarak tanık beyanlarına dayanmıştır.
Davacının sunduğu tanık listesindeki tanıkların bir kısmı dinlenmiş, bir kısmının dinlenmesinden ise davacı vazgeçmiştir. Dosyaya ibraz edilen bir kısım bilirkişi raporlarında dinlenen tanıkların işyerinde çalışmadığı ve alacakların ispat edilemediği yönünde görüşler açıklanması üzerine davacı tarafça yeni bir tanık listesi verilmiş ve Mahkemece ilk tanık listesinde yer almayan iki tanık daha dinlenmiş ve davacı alacakları hüküm altına alınmıştır.
Kural olarak tanıklar kendi çalıştıkları işyerindeki çalışma düzenini bilebilirler. Davacının ilk tanık listesinde gösterdiği ve dinletttiği tanıklar davalı işyerinde çalışmamışlardır. Her ne kadar ikinci verilen tanık listesinde yer alan ve dinlenen iki tanık aynı işyerinde çalışmış ise de 6100 sayılı HMK'nın 240. madde hükmüne göre (ikinci tanık listesi verilemeyeceğinden) bu tanık beyanları delil olarak kabul edilemez. Davalı tanık beyanları da alacakların varlığını ispata yeterli değildir. Buna göre ispatlanamayan taleplerin reddine karar verilmesi gerekirken kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.