9. Hukuk Dairesi 2016/27921 E. , 2020/12713 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/27921 E. , 2020/12713 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı-karşı davacı vekilinin tüm, davacı-karşı davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı-karşı davalı vekili kısmi dava açmış, taleplerini 28.12.2015 harç tarihli ıslah dilekçesi ile artırmış, ancak ıslah ettiği miktarlara faiz yürütülmesini talep etmemiştir.
Mahkemece dava dilekçesinde faiz talep edilmekle birlikte ıslah ile istenilen miktarlara faiz talep edilmediği gerekçesi ile kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, ücret alacağına ıslah ile artırılan kısma faiz yürütülmemiştir.
Yargıtay İçtihatları Birleştirme Büyük Genel Kurulu'nca 24.05.2019 tarih ve 2017/8 Esas, 2019/3 sayı ile “Bir miktar para alacağının faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesinin talep edildiği kısmî davada, dava konusu miktarın kısmî ıslahla faiz talebi belirtilmeksizin arttırılması halinde, arttırılan miktar bakımından dava dilekçesindeki faiz talebine bağlı olarak faize hükmedileceği' yönünde karar verilmiştir.
Yargıtay Kanunu'nun 45/5. maddesi “İçtihadı birleştirme kararlarının benzer hukuki konularda Yargıtay Genel Kurullarını, Dairelerine ve Adliye Mahkemelerini bağlayacağı “ hükmünü içermektedir.
Yargıtay Kanunu'nun 45/5. maddesi karşısında, '...ıslahta faiz istenilmese dahi dava dilekçesindeki faiz talebine bağlı olarak faize hükmedilmesi...' zorunlu hale geldiğinden, ıslah edilen miktarlara faiz yürütülmemesi hatalıdır.
Öte yandan, 4857 sayılı İş Kanunu'nun 120. maddesi yollamasıyla, halen yürürlükte bulunan mülga 1475 sayılı İş Kanunu'nun 14. maddesinin onbirinci fıkrası hükmüne göre, kıdem tazminatının gününde ödenmemesi durumunda faiz başlangıcı fesih tarihi olması gerektiğinden, kararın hüküm fıkrasında kıdem tazminatı alacağının 8.000,00 TL'sinin fesih tarihi olan 11/11/2014 tarihinden, bakiyesinin ise ıslah dilekçesinde faiz talep edilmediği gerekçesiyle faizsiz hükmedilmesi de hatalıdır.
Yukarıda bahsedilen hususlar bozma sebebi ise de yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
Sonuç:
Hüküm fıkrasının hüküm altına alınan kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti ve ücret alacağına ilişkin paragraflarının çıkartılarak, yerlerine
-Kıdem tazminatına yönelik davanın kabulü ile, 16.208,00 TL net kıdem tazminatı alacağının fesih tarihi olan 11.11.2014 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek mevduat faizi ile birlikte,
-Yıllık izin ücreti alacağına yönelik davanın kabulü ile, 641,67 TL net yıllık izin ücreti alacağının 200,00 TL'sinin 14.10.2014 dava tarihinden itibaren, bakiyesi 441,67 TL'nin 28.12.2015 ıslah tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte,
-Ücret alacağına yönelik davanın kabulü ile, 2.924,98 TL net ücret alacağının 300,00 TL'sinin 14.10.2014 dava tarihinden itibaren, bakiyesi 2.624,98 TL'nin 28.12.2015 ıslah tarihinden itibaren işleyecek en yüksek mevduat faizi ile birlikte davalıdan alınarak, davacıya verilmesine,' paragraflarının yazılmasına, hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacı-karşı davalıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz eden davalı-karşı davacıya yükletilmesine, 20/10/2020 gününde oybirliği ile karar verildi.