9. Hukuk Dairesi 2017/17129 E. , 2020/12486 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2017/17129 E. , 2020/12486 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili müvekkilinin davalı işyerinde yaklaşık 6 yıldır çalışıp, son 6 ayında ustabaşı olarak görev yaptığını, iş akdini haklı nedenlerle feshettiğini, davalı tarafın ihtarnameye süresi içinde herhangi bir cevap vermediğini, çalışma süresi boyunca asgari ücretin üzerinde ücret almasına rağmen Sosyal Güvenlik Kurumu'na yaptığı başvuru sonucunda 2014 yılının Mart ayına kadar sigorta primlerinin eksik yatırıldığını öğrendiğini, haftada 15 saate yakın fazla çalışması olmasına rağmen bu çalışmalarının karşılığının kendisine ödenmediğini, çalıştığı son dönemde ustabaşı olarak görev yapmasına rağmen kendisine herhangi bir zam yapılmadığını, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını, karşılığının ödenmediğini, çalıştığı süre boyunca yıllık izin kullanmadığını, çalıştığı son dönemde yaklaşık 6 aylık yol ücretlerini ve çalıştığı son ay ücretini almadığını belirterek kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, ücret alacağı, ulusal bayram-genel tatil ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Vekilinin Cevabının Özeti:
Davalı vekili zamanaşımı def'inde bulunduklarını, davacının üzerindeki ustaların işten çıkarılmasından dolayı kendisinin usta olduğunu, hemen aylığının arttırılmasını istediğini ve aylığının arttırıldığını, ancak devamlı aylık artırımı ve kıdem tazminatının ödenmesini istediğini, verilmeyince de ücretin eksik bildirilmesi ve haftada 10-15 saat fazla mesai yapılması gibi gerekçelerle iş akdini haklı feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı talebinde bulunduğunu, esas niyetinin işyerinden kıdemini alıp kendi işini kurmak olduğunu, kıdem tazminatımı verin gideyim şeklinde defalarca müracaatı olduğunu, verilmeyince de sık sık devamsızlık yaptığını, dışarıda iş yaptığına ilişkin duyumlar alındığını, davacının her ay sürekli devamsızlık yaptığını, mazeret izinleri aldığından hiçbir hafta 45 saat dahi çalışmadığını, dava dilekçesinde belirtilen saatlerde dahi fazla mesainin yok gibi
olduğunu, davacının yıllık izinlerini kullandığını, yıllık ücretli izin alacağı akdin feshinde muaccel olacağından zaten işçi açısından haklı fesih sebebi yapılamayacağını, arz edilen nedenlerle haklı fesih nedeni olmadığından davacıya kıdem tazminatı ödenmesinin de mümkün olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacı lehine kıdem tazminatı, fazla mesai, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ve ücret alacaklarına karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, delillerin taktirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- Taraflar arasında, davacı işçinin fazla mesai ücretine hak kazanıp kazanmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı , dava dilekçesinde hafta içi 08.30-18.30 saatleri arasında , cumartesi günü ise 08.30-12.00 saatleri arasında çalıştığını beyan ederek fazla mesai talebinde bulunmuştur. Dinlenen davacı tanıkları ise mahkemede verdikleri beyanlarda hafta içi 08.30-18.30 arası, cumartesi ise 08.30-14.00 saatleri arası çalışıldığını beyan etmişlerdir. Hükme esas alınan raporda davacı tanıkları beyanları dikkate alınarak çalışma saatleri hafta içi 08.30-18.30, cumartesi ise 08.30-14.00 saatleri arası kabulü ile fazla mesai ücreti hesaplanmıştır.
Davacının, cumartesi çalışma saatinin 08.30-14.00 arası olduğuna dair iddia ve talebi olmadığı halde, tanık beyanlarına göre davacının cumartesi çalışma saatlerinin 08.30-14.00 arası kabul edilmesi talep aşımı mahiyetinde olup hatalıdır.
3- Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının 90 gün izin hakkı olduğu, dosyaya ibraz edilen bordrolarda kullanıldığı anlaşılan 31 gün izin süresinin mahsubu ile 59 gün izin süresinin kaldığı belirtilerek hesaplama yapılmıştır.
Dosyanın incelenmesinde imzalı bordrolarda görünen izin sürelerinin mahsup edildiği anlaşılmaktadır. Ancak yine imzasız bordrolarda görünen örneğin 2013 yılı Temmuz ayında 14 gün, 2013 yılı Eylül ayında 7 gün, 2014 yılı Ekim ayında 14 gün, 2014 yılı Kasım ayında 14 gün izin kullanıldığının görüldüğü ve bordrolar ile banka kayıtlarının uyumlu olduğu anlaşılmaktadır. İmzasız bordrolarının mahsububun yapılmadığı anlaşılmakla, taraflara bu dönemlerde davacının izin kullanıp kullanmadığı husunun sorulması, davacının bu tarihlerde izin kullandığı sonuca varılması halinde ise gerekirse ek rapor alınarak izin ücretinin hesaplanması yoluna gidilmelidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19/10/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.