9. Hukuk Dairesi 2016/27154 E. , 2020/11860 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/27154 E. , 2020/11860 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkinin davalı işyerinde 11.05.2006 – 30.10.2013 tarihleri arasında güvenlik görevlisi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini, Bakırköy 28.İş Mahkemesinin 2013/853 esas sayılı dosyasında açtığı işe iade davasında Mahkemece feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verildiğini, müvekkilinin usulünce başvuruda bulunması üzerine davalı iş verence işe davet edildiğini, çalıştığı iş yerinden derhal istifa ederek ayrılıp davalı iş yerine gitmesine rağmen işe başlatılmadığını, haklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile işe başlatmama tazminatı, boşta geçen süre ücreti ve diğer hakları, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, fazla çalışma ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Somut uyuşmazlıkta, Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının imzasını taşıyan bordrolara göre davacının geçersiz sayılan 30.10.2013 fesih tarihi itibariyle aylık ücretinin 1,180.23 TL brüt olduğu ve işverenlikçe de dört aylık ücret ve diğer haklar alacağının hesabında bu miktarın esas alındığı ancak davalı cevap dilekçesinde davacının asgari ücretin % 30 üzerinde ücret aldığının beyan edildiği, buna göre de geçersiz sayılan fesih tarihindeki ücretinin bu tarihteki asgari ücretin %30 üzerinden hesaplanması gerektiği belirtilerek 01.11.2013-01.01.2014 tarihleri arasındaki dönem için 1.327,95 TL brüt, 01.01.2014-01.03.2014 tarihleri arasındaki dönem için ise 1.392,30 TL brüt ücret miktarı esas alınarak boşta geçen süre ücreti alacağı hesaplanmıştır. Ancak varılan sonuç hatalı olmuştur. Şöyle ki, davalı tarafça davacının boşta geçen süre ücreti alacağı için geçersiz sayılan fesih tarihi itibariyle davacının imzasını taşıyan ücret bordrolarına göre 2013 yılı Kasım ve Aralık ayları için 1.180,23 TL brüt ücret miktarı, 2014 yılı Ocak ve Şubat ayları için ise diğer çalışanlara yapılan zam miktarı da gözetilerek 1.298,25 TL brüt ücret miktarı esas alınarak ödeme yapıldığının belirtildiği dikkate alındığında davalının cevap dilekçesinde, davacının 2015 yılında alabileceği ücretin tespitinde geldiği ücret seviyesini belirlemek için kullandığı ifadenin davacının asgari ücretin % 30 üzerinde ücret aldığının beyan edildiği şeklinde değerlendirilerek kabul edilmesi doğru olmamıştır. Diğer yandan davacı tarafça iddia edilen ücret miktarı da ispat edilememiştir. Bu durumda davalı işverence sunulan kayıtlar doğrultusunda belirlenen aylık ücret miktarı üzerinden hesaplama yapılmalıdır. Buna göre de boşta geçen dört aylık süre ücreti fark alacağı isteğinin reddine karar verilmelidir. Mahkemece aylık ücret miktarının belirlenmesinde hataya düşülerek yazılı şekilde karar verilmesi isabetsiz olup, kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 14.10.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.