9. Hukuk Dairesi 2016/25768 E. , 2020/11720 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/25768 E. , 2020/11720 K.


'İçtihat Metni'



MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işverenlikte kesici olarak 2007 yılı başından 31/12/2014 tarihine kadar kesintili olarak çalıştıktan sonra ödenmeyen fazla mesai ücretlerini, genel tatil ücretlerini ve sigortasını tam olarak yatırılmasını isteyince iş akdinin işveren tarafından feshedildiği, aylık 2.000 TL ücret ile çalıştığını iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, yıllık ücretli izin ve ücret alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iş akdinin iş yasasının 25/2-g maddesi gereğince devamsızlık nedeniyle sona erdirildiğini bu nedenle kıdem ve ihbar tazminatı talep edemeyeceğini, tüm ücretlerinin davacıya ödendiğini, davacının iddialarının gerçeği yansıtmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkeme, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanarak davacının davalı işyerinde 2 yıl, 9 ay, 12 gün hizmet süresinin bulunduğu, giydirilmiş aylık brüt ücretinin 3.091,00 TL olduğu, iş akdinin kıdem ve ihbar tazminatı ödenmesini gerektirmeyecek şekilde sona erdiğini ispat yükünün davalı işverene ait olduğu, davalı işverenin bunu ispatlayamadığı, bu nedenle davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı, ispat yükü üzerinde olan davalının davacının yıllık izinlerini kullandığını ve maaşlarının ödendiğini ispatlayamadığı, davacının fazla mesai yaptığını ve ulusal bayram ve genel tatillerde çalıştığını ispatladığı, ancak karşılığı ücretlerin ödendiğini ispat yükünün davalı işverene ait olduğu, davalı işverenin bunu ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut uyuşmazlıkta hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının tüm çalışma dönemi için haftalık 4 saat fazla mesai hesaplanmıştır. Dosya içeriğinden davacının deri sektöründe faaliyet gösteren davalı işyerinde, kesim işi yaptığı ve bu sektörün özelliğinden kaynaklı olarak, her dönem için yoğun çalışmanın olmadığı, belli bazı dönemlerinde (kürk dönemi, zig dönemi) olduğu anlaşılmaktadır. Mevcut delil durumuna ve özellikle taraf tanık beyanlarına göre davalı işyerinde Ocak ilâ Mayıs aylarına ilişkin toplam 5 aylık dönemde fazla çalışma yapıldığının kabulü dosya içeriğine uygundur.
Dolayısıyla Ocak ilâ Mayıs aylarına ilişkin toplam 5 aylık döneme hasren fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hesaplanması gerekirken tüm dönem için bu hesabın yapılması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 13.10.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.