9. Hukuk Dairesi 2016/22298 E. , 2020/7786 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/22298 E. , 2020/7786 K.


'İçtihat Metni'



MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti :
Davacı, davalı şirketlere ait restoranda temizlik görevlisi olarak kesintisiz çalıştığını, sigorta kayıtlarına göre 27.01.2008-06.07.2008 tarihleri arasında çalışmadığı görünse de, bu sürelerde çalışmasını sürdürdüğünü, davalı şirketlerin ortaklarının ve yetkililerinin aynı kişiler olduğunu ve şirketlerin aynı adreste faaliyette bulunduklarını, iş sözleşmesinin işverence haklı bir neden olmadan feshedildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, genel tatil ücreti, asgari geçim indirimi ile manevi tazminat alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti :
Davalılar, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, davalılar vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların yerinde bulunmayan ve sebepleri bildirilmiş olmayan aşağıdaki bendin dışındaki temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının çalışma süresinin kesintisiz olup olmadığı uyuşmazlık konusudur.
Davacı davalılara ait restoranda kesintisiz çalıştığını ileri sürmüş, mahkemece davacının 12/06/2006-07/04/2014 tarihleri arasında kesintisiz 7 yıl 9 ay 25 gün çalıştığı kabul edilerek hesaplanan alacaklar hüküm altına alınmıştır. Dosya kapsamındaki Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarına göre, davacının 26.01.2008 – 07.07.2008 tarihleri arasında davalılara ait işyerinde çalışması bulunmamaktadır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tanığı ...’nin ‘davacının aynı işyerinde yaklaşık 9 yıl kesintisiz çalıştığına dair’ beyanı dikkate alınarak davacının çalışmasının kesintisiz olduğu kabul edilmiştir. Oysa tanık ..., davalılara ait işyerinde 2014 yılının Mart ve Nisan aylarında aylarında davacı ile birlikte çalıştığını ifade etmiş olup, tanığın kendisinin çalışmasından önceki yaklaşık dokuz yıllık döneme ilişkin olarak bilgi sahibi olması mümkün değildir. Yargılama sırasında dinlenen diğer davacı tanıkları ile davalı tanıklarının da uyuşmazlık konusu 26.01.2008 – 07.07.2008 tarihleri arasındaki dönem ile ilgili olarak beyanda bulunmadıkları anlaşılmaktadır. Çalışma süresinin kesintisiz olduğunu ispat yükü davacıya aittir. Dosya kapsamında davacının bu iddiasını ispata yönelik herhangi bir delil bulunmadığı halde, davacı ile aynı dönemde çalışmayan tanık anlatımına itibar edilerek sonuca gidilmesi isabetsizdir. Açıklanan sebeplerle, davacının çalışma süresinin Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarına göre belirlenmesi ve bu süreye göre hesaplanan alacakların hüküm altına alınması gerekmektedir. Mahkemece bu yön gözetilmeksizin, ispat edilemeyen kesintisiz çalışma iddiasına itibar edilerek çalışma süresinin belirlenmesi hatalı olup, temyiz edilen kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 15.09.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.