9. Hukuk Dairesi 2016/21748 E. , 2020/7631 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/21748 E. , 2020/7631 K.


'İçtihat Metni'



MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 23.09.2010 - 03.09.2013 tarihleri arası davalı işyerinde kasap olarak aralıksız çalıştığını, aldığı son net maaşının 1.500,00 TL olduğunu, davalının haksız olarak davacıyı işten çıkarttığını, davacının haftanın 6 günü, 08:00 - 18:00 saatleri arası çalıştığını, çalışma saatinden bir saat önce işte bulunma zorunluluğu nedeni ile iş yerinde bulunduğunu, aynı şekilde genel tatil günlerinde çatıştığını, izin kullanmadığını iddia ederek bir kısım işçilik alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 23.09.2010 tarihinden, kendi iradesi ile istifa ederek iş akdini sonlandırdığı 03.09.2013 tarihine kadar çalıştığını, 03.09.2013 tarihli istifa dilekçesi ve istifa sonrası düzenlenen ibraname incelendiğinde, davacının kıdem ve ihbar tazminatı talebinin haksız olduğunu, davalı şirkette fazla çalışma yapılmadığını, davacının genel tatil çalışmalarının karşılığının bordro kapsamında hesaplanarak ödendiğini, davacının ihtirazı kaydının bulunmadığını, banka kayıtlarında bu durumun görüleceği, davacının hafta tatilini kullandığını, yıllık izin defterinin incelenmesinde davacının bu talebininde yersiz olduğunun görüleceğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık söz konusudur.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda davacı fazla çalışma yaptığını iddia etmiş, davacı tanıklarından birisi davacının öz yeğeni olduğunu aynı apartmanda oturduklarını ve davacının hangi saatlerde evden çıkıp eve girdiğine ilişkin saatleri bildirmiş, diğer davacı tanığı ise davacının mahalleden arkadaşı olduğunu ve davacının çalışma saatlerine şahit olmadığını belirtmiştir. Davalı tanıkları ise işyerinde iki vardiya olduğunu fazla çalışma yapılmadığını beyan etmişlerdir. Davacı tanık beyanlarına itibarla davacının fazla çalışma yaptığı kabul edilmiş ise de davacı ile aynı işyerinde çalışmayan tanıkların davacının çalışma düzenini bilmesi beklenemez. Mahkemece davacının çalışma düzenini bilmesi mümkün olmayan davacı tanıklarının anlatımına itibar edilerek sonuca varılması hatalıdır.
3- Davalı vekili her ne kadar ulusal bayram ve genel tatil alacağına uygulanan % 30 oranında indirimin hatalı olarak hesaplandığı gerekçesi ile temyiz itirazında bulunmuşsa da, ulusal bayram genel tatil alacağının 1.916,17-TL kabul edilmesi durumunda %30 indirim ile kabul edilecek tutarın 1.341,31-TL olduğu dikkate alındığında mahkemece maddi hata sonucu 1.619,17-TL alacağın kabul edildiği anlaşılmış olup bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 14.09.2020 gününde oybirliği ile karar verildi.