9. Hukuk Dairesi 2018/9436 E. , 2020/6178 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2018/9436 E. , 2020/6178 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ : ANTALYA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 10. HUKUK DAİRESİ

DAVA : Davacı, işçilik alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesinin kabul kararına karşı davalı avukatı istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
Davalı vekilinin istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile HMK 353/1-b-2 maddesi gereğince ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
Taraflar arasındaki, alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davacı avukatı tarafından istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 23/06/2020 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davacı adına Avukat ... ile karşı taraf adına Avukat ... geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait futbol takımının malzemecisi olarak çalıştığını, hak ettiği ücretlerinin ödenmemesi nedeni ile iş sözleşmesini haklı olarak fesih ettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile asgari geçim indirimi, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, son dönemlerde şirketin içinde bulunduğu durum nedeniyle davacının ücretlerinin geç ödendiğini, davacının da bu nedenle işten ayrıldığını, işyerinde fazla çalışma yapmadığı gibi hafta ve genel tatillerde çalışmadığından alacağı olmadığını, savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Yerel Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş sözleşmesinin ücretlerin gerektiği gibi ödenmemesi üzerine davacı tarafça haklı olarak fesh edildiği buna göre davacının kıdem tazminatına hak kazandığı gibi bir kısım aylık ücret, asgari geçim indirimi, fazla çalışma, hafta tatili, yıllık izin ve genel tatil ücreti alacakları da olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) İstinaf:
Karara karşı davalı tarafça istinaf yoluna başvurulmuştur.
E) Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti:
Bölge Adliye Mahkemesince, davalı tarafın diğer istinaf sebepleri yerinde görülmese de 'davacının fiilen yaptığı işe, davacı ile birlikte çalışan malzemeci sayısına, daha önce Dairemiz incelemesinden geçen ve yine çalışması A takımın antreman ve maç programına bağlı olduğu kabul edilen masör işçi tarafından açılan emsal dosya kapsamına göre fazla mesai ve hafta tatili alacağı koşulları oluşmamış olup, davacı tanıklarının soyut, afaki ve yapılan işin niteliğiyle bağdaşmayan beyanlarına dayanılarak bu alacak kalemlerinin hüküm altına alınması yerinde olmayıp davalının bu yöne ilişkin istinafı yerinde bulunmakla HMK 353/1-b-2 maddesi gereğince ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, fazla mesai ve hafta tatili alacağı yönünden davanın reddi gerektiği' gerekçesi ile İlk Derece Mahkemesi kararı kaldırılmış, yeni kurulan hükümle fazla çalışma ve hafta tatil ücreti taleplerinin reddine karar verilmiştir.
F) Temyiz:
Bölge Adliye Mahkemesi kararını davacı taraf temyiz etmiştir.
G) Gerekçe:
1-Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, hukuki ilişkinin nitelendirilmesine ve uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı davalı işyerinde fazla çalışma yaptığı gibi hafta tatillerinde de çalıştığını ileri sürerek alacak talep etmiş, davalı ise davacı iddialarının doğru olmadığını savunmuştur.
İlk Derece Mahkemesince, yapılan iş ve tanık beyanları dikkate alınarak davacının fazla çalışma yaptığı gibi hafta tatillerinde de çalıştığı kabul edilmiş ise de Bölge Adliye Mahkemesince yukarıda yazılı gerekçe ile söz konusu talepler red edilmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgeler, davacının yaptığı iş, taraf tanık beyanları bir bütün olarak ele alındığında davacının davalı işyerinde fazla çalışma yaptığı gibi hafta tatillerinde de çalıştığı sonucuna varılmaktadır. Her ne kadar davacı tanık anlatımlarında ortak bir çalışma saati belirtilmese de tüm tanıkların beyanları göz önüne alındığında davacının davalı işyerinde ortalama olarak günde 09.00-19.00 saatleri arasında çalıştığı kabülünün dosya kapsamına uygun olacağı anlaşılmıştır. Buna göre davacının davalı işyerinde günde 09.00-19.00 saatleri arasında 1 saatlik ara dinlenme süresi ile haftada 7 gün çalıştığı kabul edilerek davacı alacakları belirlenmelidir.
Bölge Adliye Mahkemesince davacı ile aynı işte çalışmayan dava dışı bir çalışan emsal gösterilerek söz konusu taleplerin reddi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
H) Sonuç:
Temyize konu Bölge Adliye Mahkemesi kararının yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, 6100 sayılı HMK'nın 373/2 hükmü uyarınca dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, davacı yararına takdir edilen 2.540.00 TL. duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 23/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.