9. Hukuk Dairesi 2016/17391 E. , 2020/5963 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/17391 E. , 2020/5963 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 01.12.2010-08.11.2013 tarihleri arasında davalı işverenlikte idari işler bölümünde çalıştığını, iş akdinin sigortalılık süresinin 19 yıl, prim gün sayısının 5314 gün olduğundan SGK’dan aldığı yazıya istinaden ve davalı işverenle varılan karşılıklı mutabakat neticesinde son bulduğunu, ancak fazla mesai alacaklarının hiç ödenmediğini ileri sürerek fazla mesai alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı İsteminin Özeti:
Davalı vekili, davacının iş akdinin SGK’dan aldığı emekliliğe hak kazandığına ilişkin yazıyı müvekkili şirkete sunması suretiyle ve kendi isteğiyle 07.11.2013 tarihinde davacı tarafından sona erdirildiğini, davacının tüm hizmet süresi zarfında ücret bordrolarını “tüm fazla mesai ve haklarımı aldığımı beyan eden bordroyu kabul ediyorum” kaydıyla imzaladığını, davacıya hak kazandığı alacaklarının tamamının ödendiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, her ne kadar taraf tanıkları dinlenmiş ise de işyeri kayıtları niteliğinde bulunan mübrez işyeri giriş çıkış elektronik kayıt dökümleri karşısında soyut tanık beyanlarına itibar edilmesinin mümkün olmayacağı, elektronik giriş çıkış kayıtlarına itibar olunarak bilirkişi raporunda belirtilen sürelerde davacının fazla mesai yaptığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davacı ve davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında davacının fazla mesai alacağının olup olmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davalı şirket yetkilisi tarafından imzalanan Fazla Mesai Çalışma Formu başlıklı belgede belirtilen 33.600,00 TL’nin davacının çalıştığı 01.12.2010-28.05.2013 tarihleri arasını kapsadığı, 28.05.2013 ve iş akdinin feshedildiği 07.11.2013 tarihlerini kapsamadığı belirtilerek, 28.05.2013 - 07.11.2013 tarihleri arası için elektronik giriş çıkış kayıtlarına göre fazla mesai alacağı hesaplanarak toplam 36.065,27 TL fazla mesai alacağı tespit edilmiştir. Mahkemece bilirkişi raporunda hesaplanan 36.065,27 TL fazla mesai alacağından %30 takdiri indirim yapılarak 25.245,68 TL’ye hükmedilmiştir.
Hükme esas bilirkişi raporunda tüm hesaplama şirket yetkilisi tarafından imzalanan Fazla Mesai Çalışma Formu ve elektronik giriş çıkış kayıtlarına göre yapıldığından, fazla çalışma alacağından takdiri indirim yapılmadan karar verilmesi gerekirken, %30 takdiri indirim yapılması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.