9. Hukuk Dairesi 2017/15510 E. , 2020/5598 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2017/15510 E. , 2020/5598 K.


'İçtihat Metni'


MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davalı ... Eletrik Otomasyon Ltd. Şit. Aleyhine, müvekkilinin davalı işyerinde 31.08.2013 tarihinden itibaren satış danışmanı vasfı ile çalıştığı, davalı işveren tarafından iş akdinin 14.11.2014 tarihinde haklı nedenle feshedildiği, asgari geçim indiriminin ise ödenmediği, maaş ödemelerinin bir kısmının banka üzerinden, kalanının ise elden yapıldığı, dini bayramlarda çalışma olmadığı ancak resmi bayramlarda çalışmanın devam ettiği, yapılan fazla çalışmaların karşılığının ödenmediği, davalı işverenin işlerin kötüye gitmesini bahane gösterdiği ve maaşının yüksek olması sebebiyle davacıyı işten çıkardığı iddia ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti ile asgari geçim indirimi alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının, belirsiz alacak ve tespit davası açmakta herhangi bir hukuki yararı bulunmadığından dava şartı yokluğu nedeniyle esasa girilmeden öncelikle davanın usulden reddinin talep ettiklerini, davacının işe başlarken davalı şirkete vermesi gereken bilgileri doğru vermediğini, tek gözünde %80 oranında görme kaybı olduğunu bildirmediğini, sık sık devamsızlık yaptığını, hiçbir haklı ve geçerli sebebi olmaksızın ve şirket yetkilisinin izin ve bilgisi dışında 13/14/15/17/18/19.11.2014 tarihlerinde devamsızlık yaptığını ve iş akdinin devamsızlık nedeniyle haklı olarak feshedildiğini, Türkiye İş Kurumu Genel Müdürlüğü Bursa Çalışma ve İş Kurumu İl Müdürlüğü tarafından yapılan inceleme neticesinde davacının sadece yıllık izin ücreti alacağı bulunduğuna dair tespit yapıldığını, davacının ücrete ilişkin iddiasının doğru olmadığını, yıllık izin alacağı bulunmadığını, asgari geçim indiriminin her ay bordroda tahakkuk ettirilerek ücretine eklenmek suretiyle ödendiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Mahkemece verilen karar davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1--Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin tüm ve davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta, davada, karineye dayalı makul indirim (hakkaniyet indirimi) dışında reddedilen 282.31 TL yıllık izin ücretinden ve 84.71 TL kıdem tazminatından olmak üzere reddedilen toplam alacak miktarı 367.02 TL olup, buna göre karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/2. maddesine istinaden reddedilen alacak miktarı üzerinden davalı yararına 367.02 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, 1504.06 TL vekalet ücretine hükmedilmesi bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK.nın geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nın 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının “4” numaralı bendinin çıkartılarak, yerine
“4.Davalı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden 4667 Sayılı Kanun ile değişik 1136 Sayılı Avukatlık Kanunu’nun 168/son maddesi gereğince hüküm verildiği tarihte geçerli olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi üzerinden hesaplanan 367.02 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak DAVALIYA VERİLMESİNE, ” bendinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu'nun 28/09/2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/8 K. Sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine, 15/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.