9. Hukuk Dairesi 2016/16649 E. , 2020/4922 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/16649 E. , 2020/4922 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalının asıl işveren olduğu iş yerinde 10/10/2007-01/02/2013 tarihleri arasında çalıştığını, müvekkilinin iş yerinde son 2 yıl hariç 07:00-19:00 saatleri arasında çalıştığını son 2 yıl ise yazın gündüz 10 saat kışın 9 saat çalıştığını, haftada 6 gün bu şekilde çalışan müvekkilinin fazla çalışma ücretlerinin eksik verildiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ve fazla mesai ücreti alacağını talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, husumet itirazlarının bulunduğunu, hizmet alımı amacıyla yapılan bir ihale söz konusu olduğunu, husumetin de ihaleyi alan ve davacıyı çalıştıran şirkete yöneltilmesi gerektiğini, ayrıca zaman aşımı itirazında bulunduklarını, 7.610,00 TL kıdem tazminatı bedelinin yatırıldığını, davacının dilekçesinde ileri sürdüğü fazla çalışma düzeninin gerçeğe aykırı olduğunu, davacının yaptığı fazla çalışmaların bedelinin kendisine ödendiğini, yapılan ödemelerin de bordrolarda gösterildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Dairemiz emsal kararları (2013/6828, 2016/5787, 2017/8349, 2019/6575 E. sayılı dosyaları gibi), dosya içeriği ve sunulan bordrolara göre davalı işyerinde, her ay yapılsın ya da yapılmasın davacıya 22 saat fazla mesai ücreti ödendiği görülmektedir. İşyeri uygulaması ile fazla mesai yapılsın veya yapılmasın fazla mesai ücreti ödenmesi kararlaştırılmıştır. Bu bir anlamda fazla mesai ücretinin aylık ücrete dahil edildiğinin kabul görmesidir. Bu durumda, aylık 22 saatin üzerinde fazla çalışma yapıldığının ispatı halinde fazla mesai ücretinin ayrıca hüküm altına alınması gereklidir.
Mahkemece yapılacak iş, davacının kabulü ve davacı tanık beyanlarına göre, davacının çalışma sistemi tespit edilerek, bu çalışma sistemine göre davacının fazla mesai ücretinin fazla çalışmasının aylık 22 saati geçtiği dönemler için hesaplanması ve bu hesaplamadan 22 saat fazla mesai ücreti ödemesinin mahsup edilerek fark fazla mesai ücretinin hüküm altına alınmasıdır.
Diğer taraftan fazla mesai ücretinin, ücretin içinde olması ve asıl ücretin fazla mesai olarak ödenen miktarın dışlanması sonucu kabul edilen çıplak ücret olması karşısında, fazla mesai ücreti alacağının bordrodaki bu belirtilen çıplak ücrete göre hesaplanıp hüküm altına alınması da gözden kaçırılmamalıdır.
Mahkemece eksik inceleme ve hatalı değerlendirme ile davacının fazla mesai ücret alacağı talebinin reddine karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 08.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.