9. Hukuk Dairesi 2016/14584 E. , 2020/4356 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/14584 E. , 2020/4356 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 01/11/2006 tarihinden itibaren hasarlı ürünleri geri kazanma bölümünde çalıştığını, işyerinde 08:00-18:00 saatleri arasında çalışma olmasına rağmen her gün 3-5 saat fazla mesai yaptığını, sendikalı olmasından dolayı kendisine baskı yapıldığını, iş akdinin 21/04/2014 tarihinde feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı, Nisan 2014 maaş alacağı, fazla mesai, yıllık ücretli izin, ulusal bayram ve genel tatil alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, iş akdinin 21/04/2014 tarihi itibariyle müvekkili şirket tarafından feshedildiği iddiasının gerçeği yansıtmadığını, davacının hiçbir gerekçe bildirmeden 22/04/2014 tarihi itibariyle devamsızlık yapmaya başladığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının davalı nezdinde 01/11/2006- 21/04/2014 tarihleri arasında 7 yıl 5 ay 20 gün çalıştığı, iş akdinin feshinin tazminat gerektirmeyecek şekilde yapıldığını davalı tarafından ispat edilemediği, bilirkişi tarafından hesaplanan işçilik alacaklarının ödendiğinin davalı tarafından ispat edemediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında davacının 2014 yılı Nisan ayı maaş alacağının ödenip ödenmediği hususunda ihtilaf bulunmaktadır.
Dosyada bulunan 2014 yılı Nisan ayı bordrosu incelendiğinde 939,15 TL ücret alacağı tahakkuk ettirildiği, karşılığının da dava açıldıktan sonra 05.05.2014 tarihinde maaş ödemesi adı altında ( 939,15 TL’nin) bankaya yatırıldığı anlaşılmaktadır. Yapılan ödemenin değerlendirilmemesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12.03.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.