9. Hukuk Dairesi 2017/15809 E. , 2020/4280 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2017/15809 E. , 2020/4280 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili müvekkilinin 03/06/2003-02/11/2012 tarihleri arasında davalı işyerinde mutfak bölümünde kısım sorumlusu olarak aylık 2.170 TL net ücretle çalıştığını, fazla mesai yapıldığını ancak müvekkilinin yaptığı fazla mesailer karşılığı ücret alacaklarının ödenmediğini savunarak, fazla mesai alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili davacının kendisinin iş sözleşmesinin feshi talebinde bulunduğunu davacı ile ikale sözleşmesi yapıldığını, davacının fazla mesai yaptığı zamanlarda bu çalışmalarının tespit edildiğini ve serbest zaman olarak ücretli izin talep formları ile davacıya kullandırıldığını, zaman aşımı itirazında bulunulduğunu, davacı tarafından imzalanan ibra ve feragatnamenin bulunduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dava, niteliği itibariyle belirsiz alacak davasının bir türü olan külli tespit kısmi eda davası olarak açılmış olup bu dava türünde faiz başlangıcı yönünden Dairemiz uygulaması, kısmi dava esaslarıyla aynıdır. Açıklanan nedenle fazla mesai alacağına dava ve ıslah (talep artırım) ayrımı yapılmaksızın dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi hatalı olup bozma sebebi ise de bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün HMK.nın geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın 1 numaralı bendinin çıkartılarak yerine
“Davanın KISMEN KABULÜ ile brüt 24.968,25 TL. fazla mesai ücretinden 15.000,00 TL’sinin dava tarihi olan 13/11/2012’den itibaren, kalan 9.968,25 TL’sinin talep artırım tarihi olan 24/06/2015’ten itibaren işleyecek bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, yasal kesintilerin ödemede dikkate alınmasına,” bendinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu'nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nisbi temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12/03/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.