9. Hukuk Dairesi 2017/17847 E. , 2020/2703 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2017/17847 E. , 2020/2703 K.


'İçtihat Metni'


MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle davacının davalı ... Belediye Başkanlığı nezdinde 1988 yılından dava tarihine kadar aralıksız çalıştığını, son 23 yıldır da davalı Belediyenin su arıza bölümünde çalıştığını, fazla mesai yaptığını ancak karşılığının ödenmediğini iddia ederek fazla mesai ücreti alacağının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı ... Belediye Başkanlığı vekili özetle davacının iddialarının asılsız olduğunu talebin zamanaşımına uğradığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta davacı tarafından açılan dava, belirsiz alacak davası türlerinden kısmi eda, külli tespit davası niteliğinde olduğundan dava ile istenen miktarlara dava tarihinden, arttırılan miktarlara artırım tarihinden itibaren faiz yürütülmesi yerinde ise de, dava ve artırım tarihlerinin hükümde açıkça belirtilmemesinin infazda tereddüt yaratacağının düşünülmemesi hatalı olup bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK.nın geçici 3/2. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.

F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın fazla mesai ücretine ilişkin 1 numaralı bendinin çıkartılarak yerine
“1-Davacının, fazla çalışma ücreti talebinin KISMEN KABULÜ ile 4.736,42 TL fazla çalışma ücreti alacağından 1.000,00 TL'sinin dava tarihi olan 14/12/2012 tarihinden, bakiye 3.736,42 TL'sinin talep artırım tarihi olan 05/02/2015 tarihinden itibaren işleyecek, bankalarca 1 yıllık mevduata fiilen uygulanan en yüksek mevduat faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemin REDDİNE” bendinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.