9. Hukuk Dairesi 2016/22321 E. , 2020/2664 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/22321 E. , 2020/2664 K.


'İçtihat Metni'


MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI


A) Davacı İsteminin Özeti:
Dava dilekçesinde özetle davacının 02.06.2009 tarihinde davalı şirkete bağlı ... Moda mağazasında '‘mağaza müdürü” olarak işe başladığını, 02.11.2010 tarihinden sonra “bölge müdürü” olarak çalışmaya devam ettiğini, 29.06.2011 tarihinde gerekçe gösterilmeden iş akdinin feshedildiğini davacıya aylık 1.500,00 Euro net ücret, 150-200.00 Euro prim, 120,00 TL yol parası, 260,00 TL yemek parası ödendiğini, davacının aynca aylık bedeli 1.600,00 TL olan özel İngilizce dersi aldığını davacının ödenmeyen ücret alacakları olduğunu davacının mağaza müdürü olduğu dönemde haftada 3 gün 08.30-19.00 saatleri arasında, diğer 3 günü ise 14.00-23.00 saatleri arasında çalıştığını, hafta içi bir gün tatil yaptığını, haftada 1 gün tüm gece fazla çalışma yaptığını, bölge müdürü olduğu dönemde ise haftanın 5 günü 09.00-19.00 saatleri arasında çalıştığını, iş yoğunluğuna göre 1-2 gün 23.00’e kadar çalıştığını, indirim günleri, bayram öncesi günleri ayda 2-3 gün tüm gece çalıştığını ve ayda 2-3 gün de hafta sonu çalıştığını iddia etmiş, fazlaya ilişkin hakların saklı kalmak kaydı ile: Ücret Alacağından 500,00 €, fazla çalışma ücreti alacağından 1500,00 € olmak üzere toplam 2.000,00 Euro alacağın en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle davacının 02.06.2009 tarihinde davalı şirketin ..Alışveriş Merkezi'nde yer alan mağazasında mağaza müdürü olarak göreve başladığını haftalık çalışma süresinin 45 saati aşmadığını, 02.06.2009-02.11.2010 tarihleri arasında var olan fazla çalışma ücretlerinin maaş bordrolarında görüldüğü üzere ödendiğini, yol, fazla mesai ücretlerinin eksiksiz olarak davacıya ödendiğini yemek parasının sodexso isimli karta dolum yapılmak sureti ile ödendiğini davacının 02.11.2010 tarihinden itibaren bölge müdürü olarak çalıştığını, bu çalışmasını merkez ofise bağlı olarak yürüttüğünü, merkez ofiste çalışanlara yol parası verilmediğini, bölge müdürlerinin belli saatlere göre çalışmasının söz konusu olmadığını, bu yüzden imza çizelgesine imza atmadıklarını, çalışanların mağaza performanslarını uzaktan takip edebildiğini davacının davalı şirkete zararlar verdiğini, iş sözleşmesinin İş Kanunu Madde 25 b,c ve d fıkraları gereğince usulüne uygun şekilde feshedildiğini, davacının hiçbir alacağının bulunmadığını savunmuş ve davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verildi.
D) Temyiz:
Kararı davacı ve davalı vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe :
1-Davalının temyizi açısından
Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar HUMK'un 426/A maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
Birleştirilen davalarda, temyiz sınırı her dava için ayrı ayrı belirlenir.
İhtiyari dava arkadaşlığında, temyiz sınırı her dava arkadaşının davası için ayrı ayrı belirlenir.
Karşılık davada, temyiz sınırı asıl dava ve karşılık dava için ayrı ayrı belirlenir.
Tespit davalarında, temyiz sınırı tespit davasının öncüsü olduğu eda davasının miktar ve değerine göre belirlenir
Temyiz sınırından fazla bir alacağın tamamının dava edilmiş olması halinde, hükümde asıl istemin kabul edilmeyen bölümü temyiz sınırını geçmeyen tarafın temyiz hakkı yoktur. Kısaca temyize konu edilen miktara bakılarak kesinlik belirlenir.
Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde, kısaca kısmi davada kesinlik sınırı dava edilen miktara göre değil, alacağın tamamına göre belirlenir.
Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 06.06.1975 gün ve 1975/6-8 sayılı içtihadında, 5521 sayılı Yasada açık düzenleme olmamakla birlikte, bu yasanın 15. maddesindeki düzenleme gereği HUMK'un 426/A maddesindeki kesinlik sınırının iş mahkemelerinde verilen kararlarda da uygulanması gerektiği, grup halinde açılan davaların salt iş mahkemelerine özgü bir dava türü olmadığı, bu nedenle seri olarak açılan davalarda her dosya için kesinlik sınırına bakılması gerektiği açıkça belirtilmiştir.
Dosya içeriğine göre davalı tarafından temyize konu edilen miktar 235,59 EURO’nun karar tarihinde karşılığı 756 TL olup, karar tarihi itibariyle 2190,00 TL olan kesinlik sınırı kapsamında kaldığından davalının temyiz isteminin HUMK'un 427/2, 432/4 maddeleri, uyarınca REDDİNE, nispi alınan temyiz harcının isteği halinde ilgiliye iadesine,
2- Davacı Temyizi Yönünden
a-Dosyadaki yazılara , toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
b-Dosyadaki bilgi ve belgelerden ve bilirkişi heyet raporundan davacının fazla mesai yaptığı anlaşılmaktadır.
Mahkemece davacıya prim ödemesi yapıldığı gerekçesiyle fazla mesai alacağı yazılı şekilde hüküm altına alınmış ise de dairemiz uygulamasına göre satışa bağlı prim alan işçinin hak ettiği fazla mesailer prim ile karşılanmaz. Ancak satışa bağlı prim alan işçinin fazla mesaisi 1,5 katsayı ile değil 0,5 kat sayı ile hesaplanmalıdır.

Mahkemece yapılacak iş 25.10.2015 tarihli bilirkişi raporunun birinci seçeneği dikkate alınarak saat ücreti 0,5 katsayı ile çarpılarak, şimdiki gibi % 30 takdiri indirim yaparak fazla mesai alacağını hüküm altına almaktır.
c)Hüküm altına alınan miktarın net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin HMK'nın 297/2. maddesine aykırı olduğunun düşünülmemesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 19.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.