9. Hukuk Dairesi 2016/8809 E. , 2020/2180 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/8809 E. , 2020/2180 K.


'İçtihat Metni'


MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili müvekkilinin 08.11.2004-28.2.2011 tarihleri arasında davalı banka bünyesinde filo yönetiminde şoför olarak haftanın 5 günü genel müdürlükte 09.00-18.00, şubede ise 8.30-17.30 saatleri arasında çalıştığını, ayrıca zorunlu olarak haftada en az 10 saat fazla mesai yaptığını, dini ve resmi bayramlarda çalışan dönüşümlü olarak çalışan müvekkiline karşılıklarının eksik ödendiğini, müvekkiline diğer çalışanlardan farklı muamele yapılarak çalıştığı dönem içerisinde kendisine jestiyon ödemesi yapılmadığını iddia ederek, fazla mesai, bayram-genel tatil, ücretli izinlerde ödenmeyen yemek ve jestiyon alacaklarını ve birleşen dosya ile ikramiye alacağının davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, 08.11.2004 tarihinde... Sistemleri Organizasyon Ticaret A.Ş.'de şoför olarak çalışmaya başlayan davacının iş akdinin 31.03.2007 tarihinde ... A.Ş.'ye devredildiğini, ... A.Ş'nin 14.2.2011 tarihinde ... A.Ş. tarafından devralınmak suretiyle birleştiğini, iş akdinin davacının talebi üzerine 28.2.2011 tarihinde sona erdiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2-Davacı işçi işyerinde 2004 yılında çalışmaya başladığını 2007 yılında diğer işçilere ikramiye ödemesi yapılmaya başlandığı halde kendisine 2007 ile 2011 yılları arasında ikramiyelerin ödenmediğini iddia ederek ikramiye alacağı talebinde bulunmuştur.
Davalı işveren iş sözleşmesinde ikramiyenin ücrete dahil edilmek suretiyle temel ücretin kararlaştırıldığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece iş sözleşmesinde ikramiyenin ücrete dahil olduğunun kararlaştırıldığı ayrıca çalışılan sürede herhangi bir ikramiye talebinde bulunulmadığı ve işçinin ihtirazı kayıt ileri sürmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bilirkişi raporunda ise, emsal olduğu bildirilen 2 işçinin sözleşmesinde de benzer hüküm olduğu halde ikramiye ödemesinin yapıldığı belirtilerek davacının talebi doğrultusunda ikramiye hesaplanmıştır.
Dairemizce ilk derece mahkemesine müzekkere yazılmak suretiyle emsal olduğu bildirilen 2 işçiye ait iş sözleşmeleri getirtilmiş ve her iki işçinin 2007 yılında yapılan iş sözleşmesinde ikramiyenin ücret içinde ödeneceği kuralının yer aldığı görülmüştür. Ancak emsal olduğu bildirilen işçilerin davacı işçi ile aynı işi yaptıkları yönünde tereddüt ortaya çıkmıştır. Davacı işçi ile emsal olarak gösterilen işçilerin ücretleri birbirinden çok farklı olup bu nedenle fiilen yapılan işin belirlenmesi ve buna göre 4857 sayılı İş Kanununun 5. maddesine göre işverenin eşit davranma borcuna aykırı şekilde ikramiye uygulaması yapıp yapmadığının belirlenmesi gerekir.
Öte yandan yargılama sırasında davacı tanığı olarak dinlenilen ve işyerinde muhasebeci olarak çalışmış olan U.Küçükyılmaz 1996 yılında ikramiyelerin kaldırılarak ücret içinde ödenmeye başlandığını açıklamış, davacının diğer tanığı B.Balcı ise 2001- 2007 yılları arasında işyerinde çalıştığını ve çalıştığı sırada ikramiyelerin kaldırılarak ücrete eklendiğini belirtmiştir. Mahkemece bu yönde çelişki giderilmemiş işyerinde ikramiye uygulaması bakımından gerçek durum açıklığa kavuşturulmamıştır.
Mahkemece yapılması gereken iş, emsal olduğu bildirilen işçilerle davacının aynı işte çalışıp çalışmadığının belirlenmesi ve işyeri uygulaması da tespit olunarak ikramiye yönünden ayrımı haklı kılan bir nedenin olup, olmadığının değerlendirilmesi ve sonucuna göre ikramiye alacağı ile ilgili karar vermekten ibarettir. Eksik inceleme ve araştırma ile davanın reddine karar verilmesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.