9. Hukuk Dairesi 2016/12410 E. , 2020/1649 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/12410 E. , 2020/1649 K.


'İçtihat Metni'


MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Dava dilekçesinde 100,00 TL kıdem tazminatı, 100,00 TL ihbar tazminatı, 100,00 TL ücret, 6.000,00 TL fazla mesai, 3.000,00 TL hafta tatili, 1.000,00 TL ulusal bayram ve genel tatil alacağı talebinde bulunulmuş, ıslah dilekçesinde ise kıdem tazminatı 8.336,85 TL, ihbar taziminatı 3.677,85 TL, ücret alacağı 1.812,30 TL artırılarak talep edilmiştir. Mahkemece 6.330,56 TL kıdem tazminatı, 3.777,85 TL ihbar tazminatı, 1.912,30 TL ücret alacağına, fazlaya ilişkin taleplerin reddine karar verilmiştir. Karar tarihinde yürürlükte olan A.A.Ü.T.'sinin 13/1. maddesi uyarınca davada reddedilen miktar üzerinden davalı yararına maktu 1.500,00 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, 1.440,75 TL nispi vekalet ücretine hükmedilmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün, 6100 sayılı Yasanın geçici 3/2 maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK'un 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
Sonuç:
Temyize konu kararın hüküm fıkrasının davalı yararına vekalet ücretine ilişkin 7 numaralı bendinde yer alan “1.440,75” rakamının çıkartılarak yerine “1.500,00” rakamının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’ nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/ 8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nispi temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 06.02.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.