9. Hukuk Dairesi 2016/34994 E. , 2020/18971 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/34994 E. , 2020/18971 K.


'İçtihat Metni'



MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 26/08/2013 tarihinde davalı şirketin ... Şubesinde nakliye şöförü olarak çalışmaya başladığını, müvekkilinin asgari ücret üzerinden ödenen primlerinin gerçek ücret üzerinden ödenmesini talep ettiğini, bu nedenle iş sözleşmesinin 31/03/2015 tarihinde feshedildiğini beyanla kıdem ve ihbar tazminatı, ulusal bayram, hafta tatili, fazla çalışma ile yıllık ücretli izin alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının yeni bir iş bulduğunu beyan ederek kendi isteğiyle işten ayrıldığını, müvekkili şirket bünyesinde 1.039,54 TL civarında aylık ücretle çalışmakta olduğunu, davacının 2.250,00 TL ücretle çalıştığı yönündeki iddiaların gerçek dışı olduğunu beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Mahkeme kararlarında nelerin yazılacağı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 297. maddesinde belirtilmiştir. Buna göre, hüküm sonucu kısmında gerekçeye ait her hangi bir söz tekrar edilmeksizin isteklerin her biri hakkında verilen hükümle taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların mümkünse sıra numarası altında birer birer açık şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerekir.
Kararın asli unsurlarından olan gerekçenin de hüküm fıkrasına uygun biçimde kararda yer alması gerekir. (Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 1991/7 esas ve 1992/4 karar sayılı ve 10.04.1992 günlü kararı)
Bu biçim yargıda açıklık ve netlik prensibinin gereğidir. Aksi hal, yeni tereddüt ve ihtilaflar yaratır. Hatta giderek denebilir ki, dava içinden davalar doğar ve hükmün hedefine ulaşması engellenir. Kamu düzeni ve barışı oluşturulamaz.
Davanın reddine veya kabulüne dair karar tefhim edilikten sonra bundan dönülerek yeni ve bundan farklı bir hüküm kurulamayacağı gibi, gerekçeli kararın kısa karara uygun yazılması ve kısa kararla çelişik olmaması da gerekir. Aksinin kabulü mahkemelere güveni sarsacağı gibi Anayasa ve kanunlarda yer alan açık kurallara aykırılık oluşturur.
Somut olayda, mahkemece karar gerekçesinde “Davacı kabul edilen işçilik alacaklarını alamaması nedeni ile haklı nedenle iş sözleşmesini feshettiğinden kıdem tazminatına yönelik talebin kabul edildiği,..” belirtildiği halde gerekçenin devamında çelişkili olacak şekilde “Davacının kıdem süresine göre (6) haftalık ihbar önel süresi bulunduğundan, davalı işveren tarafından bu süreye uyulmaksızın iş sözleşmesi sona erdirildiğinden ihbar tazminatına yönelik talep kabul edildiği....”ifade edilerek dava konusu kıdem ve ihbar tazminatı taleplerine hükmedilmiştir.
Bu durumda, kararın açıklanan gerekçesi ile kurulan hüküm sonucu arasında çelişki bulunduğu belirgindir
Hal böyle olunca, mahkemece Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 297 ve 298. maddelerinin açık hükmü gözetilmeksizin yazılı biçimde karar verilmesi doğru değildir. Karar bu nedenle bozulmalıdır.
Ayrıca davalı vekiline bilirkişi raporu tebliğ edilmeksizin Hukuk Muhakemeleri Kanunun 281. maddesine aykırı olarak savunma hakkı kısıtlanarak karar verilmesi de hatalı olmuştur.
SONUÇ: Hükmün yukarıda gösterilen nedenden dolayı BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 17/12/2020 gününde oybirliği ile karar verildi.