9. Hukuk Dairesi 2016/35231 E. , 2020/18769 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/35231 E. , 2020/18769 K.


'İçtihat Metni'



MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 03.11.2000- 10.07.2014 tarihleri arasında ütücü olarak çalışmakta iken başka bir bölümde çalıştırılmak istendiğini bu nedenle işten ayrılmak zorunda kaldığını ve alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının mazeret bildirmeden devamsızlık yaptığını, iş sözleşmesinin bu nedenle feshedildiğini davacının alacağının bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında iş sözleşmesinin feshi uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda davacı 10.07.2014 tarihi sabahında işyerine gittiğinde ütücü olarak çalışmasına rağmen kesimhane bölümünde çalıştırılmak istendiğini ancak kendisinin bu işi bilmediğinden ayrılmak zorunda kaldığını ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı talebinde bulunmuştur. Davalı ise, davacının mazeret bildirmeden devamsızlık yaptığından iş sözleşmesinin haklı nedenle sona erdirildiğini savunmuştur. Mahkemece çelişkili bir gerekçeyle kıdem ve ihbar tazminatının kabulüne karar verilmiştir. Davacının 10.07.2014 tarihinde davalıya gönderdiği ihtarname ve yargılama aşamasında dinlenen tanık beyanları birlikte değerlendirildiğinde davacının ütücü olarak çalışmakta iken kesimhane bölümünde çalıştırılmak istendiği, ütücü olarak çalışmakta olan bir kişinin kesimhanedeki işi yapamayacağı buna göre işveren tarafından tek taraflı olarak davacının yaptığı işin değiştirildiği bunun üzerine davacının işe gelmediği anlaşılmaktadır.
4857 S. Kanununun 22. maddesine göre, çalışma koşullarında işçi aleyhine esaslı değişiklik yapılabilmesi için değişikliğin işçiye yazılı olarak bildirilmesi ve 6 iş günü içerisinde işçinin yazılı kabulü aranmalıdır. Aksi halde çalışma koşullarında esaslı değişikliğin işçiyi bağlamayacağı kanunun açık hükmü olup somut olayda da çalışma koşullarındaki değişiklik bildirimi yazılı olarak yapılmamış ve işçinin yazılı onayı alınmamıştır.
Davacının iş sözleşmesini aleyhine değişen çalışma koşulları sebebiyle haklı nedenle feshettiği kabulüyle kıdem tazminatı hak kazandığı açıktır. Haklı fesih durumunda davacı kıdem tazminatına hak kazansa da ihbar tazminatına hak kazanamaz. Bu sebeple mahkemece ihbar tazminatının reddi yerine kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 16/12/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.