9. Hukuk Dairesi 2016/32982 E. , 2020/16985 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/32982 E. , 2020/16985 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 20.04.2011 – 17.12.2012 tarihleri arasında davalı işveren işyerinde kalite kontrol mühendisi olarak çalıştığını, 22.11.2011 tarihine kadar olan çalışmasının Türkiye’de, bu tarihten sonraki çalışmasının ise Irak’ta geçtiğini, son ücretinin 2.850,00 USD olduğunu, Irak ülkesinde haftanın 6 günü 07:00-17:00 saatleri arasında, ayda iki defa olmak üzere hafta tatili olan cuma günleri ise 07:00-16:00 saatleri arasında çalıştığını, yılbaşında ve Ramazan Bayramı’nda bir gün, Kurban Bayramı’nda iki gün tatil yaptığını ve iş sözleşmesinin haksız şekilde işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile ücret, fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin devamsızlık haklı sebebine dayanılarak feshedildiğini, son ücretinin net 2.250,00 TL olduğunu, davacının haftanın 5 günü 07:00-17:00 saatleri arasında çalıştığını ve bundan başka çalışması olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1.Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2. Davacı işçinin fazla çalışma alacağının hesaplanması hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda davacının fazla çalışma talebi tanık anlatımlarına göre hesaplanıp hüküm altına alınmıştır. Dosya içeriğine göre dava dilekçesinde Irak ülkesindeki çalışmaya dair çalışma saatlerinin belirtildiği, dinlenen tanıkların da Irak’taki çalışmaya dair beyanda bulundukları anlaşılmaktadır. Bu durumda, fazla çalışma alacağının davacının Irakta çalıştığı süre ile sınırlı olarak hesaplanıp hüküm altına alınması gerekirken, Türkiye’de geçen çalışma süresinin de hesaba eklenmesi isabetsiz olmuştur. Belirtilen sebeple fazla çalışma alacağı Irak’ta geçen 22.11.2011-17.12.2012 tarihleri arasındaki süre için hesaplanıp hüküm altına alınmak üzere kararın bozulması gerekmiştir.
3. Davacının hafta tatili alacağından indirim yapılması gerekip gerekmediği hususu taraflar arasındaki bir diğer uyuşmazlık konusudur.
Hafta tatili çalışmalarının uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Dairemizce son yıllarda indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak, hafta tatili çalışmasının taktiri delil niteliğindeki tanık anlatımları yerine, yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.
Somut uyuşmazlıkta, hafta tatili alacağının tanık anlatımına göre hesaplanıp hüküm altına alındığı anlaşılmaktadır. Bu durumda, hesaplanan tutardan dosya kapsamına uygun bir indirim yapılarak sonuca gidilmelidir. Bu yön gözetilmeden hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
4. Davacının ücretinin tespiti hususunda da taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda davacı işçi son ücretinin 2.850,00 USD olduğunu ileri sürerken davalı işveren davacının son ücretinin 2.250,00 TL olduğunu savunmuştur. Hükme esas alınan 08.01.2016 tarihli bilirkişi ek raporunda, davacının ücretinin 2.850,00 USD veya 2.250,00 TL olması ihtimallerine göre seçenekli hesaplama yapıldığı anlaşılmaktadır. Mahkemece, bu ek rapora itibar edildiği belirtilmesine rağmen, ücret tespiti yönünden hangi seçeneğin hükme esas alındığı açıklanmamıştır. Mahkeme gerekçesi, ücret tespiti noktasında denetime elverişsiz olup, Mahkemece bilirkişi ek raporunun hangi seçeneğine neden itibar edildiği gerekçeleriyle birlikte açıklanmak üzere hükmün bu yönden de bozulması gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.