9. Hukuk Dairesi 2016/32718 E. , 2020/16674 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/32718 E. , 2020/16674 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, 20/07/2015 tarihinde mesai ücretine zam istediğini, daha sonra uyuduğundan bahisle kendisine tutanak tutulduğunu, kendisine haksızlık yapıldığını, imzası alınarak istifasının istendiğini, tazminatlarının ödenmesi koşuluyla sunulan belgeleri imzalayacağını belirttiğini, bazı belgelere imza attırıldığını ancak tazminatlarının ödenmediğini iddia ederek, kıdem tazminatı ve bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz :
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Hüküm altına alınan fazla mesai ücreti alacağına yürütülen faiz türü bakımından taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla mesai alacağı için uygulanması gereken faiz mevduata uygulanan en yüksek banka mevduat faizi olup, talebin reeskont faizi olduğu gözetildiğinde bu alacak kalemi bakımından bankalarca mevduata uygulanan en yüksek mevduat faizini aşmamak üzere reeskont faiziyle yürütülmesi gerekirken alacağın reeskont faiziyle tahsiline karar verilmesi hatalıdır.
Açıklanan husus bozma sebebi ise de, yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığından, temyiz olunan kararın 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
Sonuç:
Yukarıda yazılı sebepten temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının 2. bendinin çıkarılarak yerine “6.387,91 TL brüt fazla mesai ücretinin, 200,00 TL brüt kısmının dava tarihinden bankalarca mevduata uygulanan en yüksek mevduat faizini aşmamak üzere reeskont faiziyle 6.187,91 TL brüt kısmının davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” şeklinde yazılmak sureti ile, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25/11/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi