9. Hukuk Dairesi 2020/7823 E. , 2020/16462 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2020/7823 E. , 2020/16462 K.


'İçtihat Metni'

BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : Bursa 9. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Balıkesir 1. İş Mahkemesi

Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
Dosya içeriğine göre, dava tarihi itibari ile davacının çalışmasının devam ediyor olması ve ücret alacağının geleceği etkileyeceğinin anlaşılması karşısında verilen kararın kesinlik sınırının altında kaldığından söz edilemeyeceğinden kararın kesin olduğu gerekçesiyle temyiz isteminin reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesince verilen karar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesine aykırı olup Bölge Adliye Mahkemesince verilen 10.08.2020 tarihli karar ile 02.10.2020 tarihli EK KARARIN BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA karar verildi.
Hüküm süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde hizmet alım sözleşmeleri kapsamında çalışmakta iken 696 sayılı KHK ile 375 Sayılı KHK'ye eklenen geçici 23. madde gereğince 02/04/2018 tarihinde sürekli işçi kadrosuna geçirildiğini, davacının sürekli işçi kadrosuna geçirilmesi sırasında belirsiz süreli iş sözleşmesi imzaladığını, iş sözleşmesinde ücret olarak asgari ücretin % 34 fazlası olarak belirlendiğini,sürekli işçi kadrosuna geçirilirken bu haklarının da korunarak geçişinin yapıldığını, 2018 yılında bu alacak kalemlerinin ödendiğini, Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı tarafından 696 sayılı KHK kapsamında taşerondan kadroya geçen işçilerin ücret, mali ve sosyal haklarını düzenleyen toplu iş sözleşmesinin yayınlandığını, bu sözleşmeye göre 01/01/2018 tarihinden başlayarak 31/12/2020 tarihine kadar ücret zamları ve mali ve sosyal hakların türü ve miktarının belinlendiğini, davalı kurum tarafından 2018 yılı içinde belirlenen ücret zammı, mali ve sosyal hakların davacıya ödendiğini, ödenen alacak kalemlerinin yol ücreti, yemek ücreti, aylık ücret (asgari ücretin % 34 fazlası), resmi tatil çalışması ücreti, fazla mesai çalışması ücreti, toplu iş sözleşmesinden kaynaklı 2018 yılına ait ücret zammı, mali ve sosyal haklardan oluştuğunu, ancak 01/01/2019 tarihinden itibaren davacının maaşlarının eksik ödendiğini, bu durumun İş Kanunun 22. maddesi kapsamında iş sözleşmesinin içeriğinin işçi aleyhine değiştirilmesi anlamına geldiğini, işçinin yazılı onayı olmadan ve açıkça onay vermediği esaslı değişikliğin işçiyi bağlamayacağını ileri sürerek fazlaya ilişkin haklarını saklı tutmak suretiyle 2019 yılı ocak ayından itibaren eksik ödenen fark ücret alacağının hüküm altına alınmasını talep ve dava etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, Toplu İş Sözleşmesi hükümlerinde işçilere yapılacak olan ücret zamlarının asgari ücret üzerinden değil, günlük çıplak ücret üzerinden belirlendiğini, 2018 yılında davacıya asgari ücretin %34 fazlası ve diğer ek zam ve ödemelerin yapıldığını, 2019 yılında toplu iş sözleşmesinin ücret zammı maddesinde 01/01/2019 tarihindeki ücretlerine %4 oranında zam yapılacağı bildirildiğinden, davacıya bu şekilde ücretlerin hesaplanarak ödeme yapıldığını, davacının 2019 yılının başından itibaren asgari ücretin üzerinde ücret aldığını ve bir hak kaybının bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
İlk derece mahkemesince, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne kesin olarak karar verilmiştir.
İstinaf Başvurusu:
İlk derece mahkemesinin kararına karşı, davalı Gençlik Spor Bakanlığı istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti:
Bölge adliye mahkemesince, ilk derece mahkemesince hüküm altına alınan toplam miktarın istinaf kesinlik sınırı olan 5390,00 TL'nin altında kalması sebebi ile davalının istinaf başvurusunun kesinlik sebebi ile reddine karar verilmiştir.
Temyiz başvurusu :
Kararı, davalı Gençlik Spor Bakanlığı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-(a) maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
6100 sayılı Kanun'un 362. maddesinin 2. fıkrası gereğince alacağın bir kısmının dava edilmiş olması durumunda, temyiz kesinlik sınırı alacağın tamamına göre belirlenir.
Dosya içeriğine göre dava tarihi itibari ile davacının çalışmasının devam ediyor olması ve işyerinde uygulanan toplu iş sözleşmesinde düzenlenen ücret zamları uygulanarak ücretinin tespit edilip belirlenen ücrete göre alacakların hesaplanması belirlenen ücretin dava tarihinden sonraki dönem için de işçinin alacaklarının hesabını etkileyecek olması karşısında ilk derece mahkemesi tarafından verilen kararın kesinlik sınırının altında kaldığından söz edilemez. Belirtilen sebeple, ilk derece mahkemesince verilen karar kesin olmadığından Bölge Adliye Mahkemesince davalı Gençlik Spor Bakanlığı’nın istinaf başvurusu yönünden işin esasına girilerek bir karar verilmesi gerekirken, başvurunun kesinlik sebebi ile reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan, yukarıda esas ve karar numarası yazılı olan Bölge Adliye Mahkemesi kararı ile ek kararının, yukarıda yazılı sebepten BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA, bozma sebebine göre davalının sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.