9. Hukuk Dairesi 2017/17049 E. , 2020/15981 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2017/17049 E. , 2020/15981 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 01.10.1998 – 07.05.2015 tarihleri arasında en son aylık brüt 1.682,10 TL ile çalıştığını, 31.04.2013 tarihinde emeklilik nedeni ile iş yerinden ayrıldığını, 01.06.2015 tarihinde çalışmaya devam ettiğini, ancak 31.04.2013 tarihinde emeklilik nedeni ile ayrılmasına rağmen kıdem tazminatı ödemesinin yapılmadığını, 2000-2009 yılları arası ve 2013 yılında yıllık izninin kullandırılmadığını, 2010-2011 2014-2015 tarihleri arası ise her yıl için 10 yada 12 gün yıllık izin kullandığını, kullandırılmayan yıllık izin ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı, yıllık ücretli izin alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının kurumun işçisi olmadığını, hizmet alım sözleşmesi gereğince işi üstlenen firmanın işçisi olduğunu, davacının 01/10/1998-31/12/2003 tarihleri arasındaki çalışmasına ilişkin kıdem tazminatını ... A.Ş.'den aldığını, bu dönemin tasfiye edildiğini, 01/01/2004-07/05/2015 tarihleri arasında Yurt Müdürlüğünde çalışan davacının kıdem tazminatı ödemesi için kuruma başvurması gerektiğini, kabul anlamına gelmemek üzere kıdem tazminatı alacaklarının ve yıllık izin alacaklarının zaman aşımına uğradığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dava dilekçesindeki açıklamalar ile dosyadaki bilgi ve belgelerden davacıya yaşlılık aylığı bağlanarak 30/04/2013 tarihinde emekli olduğu, emeklilik sonrasında 01/06/2013 tarihinden itibaren yeniden çalışmaya başladığı, iş akdinin 07/05/2015 tarihli haklı neden içermeyen istifa dilekçesi ile davacı işçi tarafından sonlandırıldığı, davacı emekli olurken kendisine ödenmesi gereken kıdem tazminatının ödenmediği, kıdem tazminatına ilişkin talebinin de emeklilik tarihi olan 30/04/2013 tarihine kadar olan çalışması için olduğu anlaşılmaktadır. Buna göre kıdem tazminatına esas hizmet süresi belirlenirken hesabın 30/04/2013 tarihine kadar yapılması gerekirken 07/05/2015 tarihine kadar yapılması hatalıdır.
3- Davalı vekili, yargılamanın değişik aşamalarında asıl işveren davalının değişik alt işverenlerinde çalışmış olan davacıya dava dışı alt işveren ... Bakım Onarım Basım Yayım Paz. İnş. San. Ve Tic. A.Ş. tarafından, kendi dönemi olan 01/10/1998-31/12/2003 tarihleri arası için hak edilen kıdem tazminatı karşılığının ödendiği iddiasında bulunmuş olup bu hususun unvanı bildirilen şirketten araştırılması istenmiştir. Mahkemece bu ödeme iddiası üzerinde durulmamıştır. Mahkemece davacı asilden söz konusu ödeme iddiası bakımından açıklama istenip bildirilen dava dışı alt işverenden de söz konusu ödeme hususunu araştırıp bu husus netleştirilmeden, ödeme iddiası üzerinde durulmadan eksik araştırma ile karar verilmesi ayrıca hatalıdır.
4- Davacının talep ettiği yıllık ücretli izin alacağı hesabı bakımından dava dilekçesinde kullandığını açıkladığı izin sürelerinin dikkate alınmasına karşın dosyaya sunulan “Yıllık İzin Takip Kartı” ve “Senelik İzin Formu” başlıklı belgelerdeki davacının kullanmış olduğu ücretli izinleri gösteren belgelerin değerlendirilmemesi de hatalıdır. Söz konusu belgelerin borcu ortadan kaldırıcı özelliği de dikkate alınarak yıllık ücretli izin alacağı talebi bakımından dava dilekçesindeki açıklamalarla birlikte değerlendirilmesi gerekmektedir.
5- Davalı Yüksek Öğrenim Kredi ve Yurtlar Kurumu Genel Müdürlüğü’nün harçtan muaf olduğu dikkate alınmaksızın Mahkemece davalı kurum aleyhine harca hükmedilmesi de hatalıdır.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 12/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.