9. Hukuk Dairesi 2017/18366 E. , 2020/15526 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2017/18366 E. , 2020/15526 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle davacının, davalı ve alt işverenleri nezdinde 02/07/2002-05/07/2010 tarihleri arasında temizlik işçisi olarak çalıştığını, davacının emeklilik nedeni ile işten ayrıldığını, davacının net ücretinin 599,12 TL olduğunu, davacının yıllık izin ücretlerinin verilmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ve yıllık izin alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle husumet itirazında bulunduklarını, zaman aşımı itirazında bulunduklarını, davacının belirli süreli iş sözleşmeleri ile çalıştığını, işçinin özlük haklarından yüklenicinin sorumlu olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan deliller, tanık beyanları, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamının değerlendirilmesinde Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından dosyaya sunulan davacıya ait özlük dosyasında davacının emeklilik için 05/07/2010 tarihinde kuruma başvuru yaptığının tespit olunduğu,davacının iş akdinin sonlanma tarihinin 05/07/2010 yani aynı gün olduğu, bu anlamda davacının kıdem tazminatı alabilmek için henüz çalışırken kuruma başvurulmasıs koşulunu yerine getirdiği, davacının emeklilik nedeni ile kıdem tazminatına hak kazanacak şekilde iş akdini fesh ettiği, davalı taraf yıllık izinlerin kullanıldığına dair davacının imzasını taşıyan usulüne uygun düzenlenmiş, herhangi bir delil ibraz etmemiş, davacının yıllık iznini kullandığına ve/veya yıllık izin ücreti aldığına dair herhangi bir delil bulunmadığından davacının yıllık izin ücreti alacağına hak kazandığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece, 492 sayılı Harçlar Kanunu uyarınca harçtan muaf olan davalı Bakanlığa harç yükletilmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ:
Hüküm fıkrasının 2 ve 3 numaralı bentlerinin çıkartılarak yerlerine
“2-Davalı ... harçtan muaf olduğundan 536,62 TL karar ve ilam harcı alınmasına yer olmadığına
3-Davacı tarafından yapılan başvuru, peşin, vekalet ve ıslah harcının mahsubu ile 413.03 TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine” bentlerinin yazılmasına, hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.11.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.