9. Hukuk Dairesi 2016/31006 E. , 2020/14930 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/31006 E. , 2020/14930 K.


'İçtihat Metni'



MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 09/03/2004- 08/07/2015 tarihleri arasında davalı işyerinde çözgü operatörü olarak çalıştığını, davalı işyerinde maaşların bir kısmının bankaya yatırıldığını bir kısmının elden verildiğini, özellikle ay içinde yapılan 30-35 saat fazla çalışmaya ilişkin alacağının resmi bordro imzalatıldıktan sonra elden ödendiğini, iş yerinde çifte bordro uygulamasının olması,sigorta primlerinin eksik bildirilmesi, fazla çalışma sürelerinin eksik gösterilmesi , hafta tatili çalışması, ulusal bayram ve genel tatil çalışmaları karşılığının ödenmemesine dayalı olarak iş akdini haklı sebeplerle feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile fazla çalışma,hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarına hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının en son net 1.300,00 TL ücret aldığını ve davacının bordrolarının da gerçeğe uygun şekilde düzenlendiğini, davacının ödenmeyen ücret alacağı bulunmadığını, feshe dayanak yapılan iddialarının yerinde olmadığını ileri sürerek, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı, fazla çalışma yapılmış ise işverence karşılığının ödenip ödenmediği hususunda da taraflar arasında uyuşmazlık söz konusudur.
Somut uyuşmazlıkta, davacı vekili, davalı işyerinde ücretlerin bir kısmının bankaya yatırılmak, bir kısmının ise elden verilmek suretiyle ödendiğini, özellikle ay içinde yapılan fazla çalışma karşılığı alacağın resmi bordro imzalatıldıktan sonra elden ödendiğini, ancak bordroların gerçek ücret üzerinden düzenlenmediğini ileri sürmüştür. Davacının son net ücretinin 1.500,00TL olmasına karşın, bordroların 1.300,00TL üzerinden düzenlendiği iddiası nedeniyle Mahkemece yaptırılan emsal ücret araştırmasına sendikalarca cevaben davacı gibi makine operatörü olarak çalışan işçilerin 2015 yılında net 1700-TL ile 2.250-TL aralığında ücret almakta olduklarının bildirilmiş olup, hükme dayanak alınan raporda, davacının ücretinin davacı iddiası doğrultusunda 1.500,00TL net ve davalı iddiası doğrultusunda 1.300,00TL net olması ihtimallerine göre ayrı ayrı hesaplama yapılmıştır. Söz konusu raporda bilirkişi tarafından davalı şirkete karşı dava açan başka işçilerin dosyalarındaki beyanların da gözetildiği belirtilerek, ay içinde yapılan fazla çalışmaların bordro imzalatıldıktan sonra elden ödendiğinin beyan edilmesi sebebiyle takdire sunulmak üzere bordrolarda tahakkuk olan aylar bakımından yalnızca davacının gerçek ücretine göre fark fazla çalışma ücreti hesap edilmiş, tahakkuk olmayan aylar bakımından ise tanık beyanlarına göre haftalık 7 saat fazla çalışma yapıldığı kabulüyle hesaplama yapılmıştır. Mahkemece bu hesaplamaya göre davacı lehine fazla çalışma ücret alacağına hükmedilmiştir.
Ne var ki, verilen kararın dosya delil durumu ile uyumlu bulunduğu söylenemeyecektir. Zira dava dilekçesinde açıklıkla ay içinde yapılan 30-35 saat fazla çalışmanın karşılığı alacağın resmi bordro imzalatıldıktan sonra elden ödendiğini ifade edilmiştir. Dosyaya çalışma süresine ilişkin sunulu tüm bordrolarda davacının imzası bulunmaktadır. Buna göre,davacının yalnızca bordrolarda temel ücretin eksik gösterilmesinden kaynaklanan fark fazla çalışma ücret alacakları yönünden hüküm kurulması gerekirken, yazılı şekilde verilen karar isabetsiz bulunup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.