9. Hukuk Dairesi 2016/29765 E. , 2020/14670 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/29765 E. , 2020/14670 K.


'İçtihat Metni'



MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili davacının 01.01.2008 - 15.03.2011 tarihleri arasında davalı şirkette çalıştığını askere gittiği için işten ayrıldığını, son net ücretinin 900,00 TL olduğunu, kıdem tazmiantı ile fazla mesai ücretlerinin ödeneceğinin söylenmesine rağmen ödeme yapılmadığını, davacının çalıştığı dönemde (ilkbahar ve yaz aylarında) 1 hafta 4 gün, 1 hafta 3 gün olmak üzere ayda 14 gün 08:00 - 00:30 saatleri arasında çalıştığını, diğer aylarda ise haftanın 6 günü 08:00-18:00 veya 12:00 - 22:00 saatleri arasında çalıştığını, kıdem tazminatının ve fazla çalışma alacaklarının ödenmediğini iddia edererek davalıdan işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı Beltur vekili, davacının diğer davalı personeli olduğunu ve müvekkilinin ihale makamı olduğunu, kendilerine husumet yöneltilemeyeceğini, davacının askere gideceğini bildirmemesi sebebi ile kıdem tazminatına hak kazanamayacağını, işten ayrıldıktan 1 ay sonra askere gittiğini, fazla çalışmalara ilişkin ücretlerin ödendiğini, bunların bordrolarla sabit olduğunu taleplerin zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı Makro Temizlik vekili davacının şahsi gerekçeleri olduğunu belirterek işten ayrıldığını, bu sebeple kıdem tazminatına hak kazanamayacağını, tüm alacaklarının ödendiğini, yapılan fazla mesailerin bordrolarda tahakkuk ettirilerek kendisine ödendiğini savunarak açılan davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılama sonucu toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekillerinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında uygulanması gereken faiz konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunun 'taleple bağlılık ilkesi' başlığını taşıyan 26. maddesindeki “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.” hükmü uyarınca taleple bağlılık kuralına aykırı olarak talepten fazlasına karar verilmesi usule aykırıdır.
Somut olayda davacı vekili tarafından dava dilekçesinde kıdem tazminatı ve fazla mesai alacak kalemleri yönünden faiz talep edilmemiş ise de29.12.2015 tarihli ıslah dilekçesiyle kıdem tazminatına fesih tarihinden itibaren işleyecek en yüksek mevduat faiziyle birlikte, fazla mesai alacağının dava tarihinden itibaren işletilecek yasal faiz ile birlikte, davalıdan tahsiline karar verilmesini talep edilmiştir.
Mahkemece taleple bağlılık ilkesi gereği fazla çalışma ücret alacağı yönünden “yasal faize ” hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde “en yüksek banka mevduat faizi” uygulanmasına karar verilmesi hatalı olmuştur. Ancak bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeple, temyiz konusu hükmün ikinci bendinde yer alan fazla mesaiye yönelik paragrafların tamamen çıkartılarak yerine
“ 506,99 TL net olarak hesaplanan fazla mesai alacağının 100,00 TL'sinin dava tarihi olan 06/02/2014 tarihinden itibaren, bakiye 406,99 TL'sinin ise ıslah tarihi olan 29.12.2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile müştereken ve müteselsilen davalılardan alınarak davacıya verilmesine, yazılmasına ve hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 04.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.