9. Hukuk Dairesi 2016/30964 E. , 2020/14423 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/30964 E. , 2020/14423 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkete ait işyerinde 05.09.2012 tarihinde çalışmaya başladığını, davalı firmanın daha sonra ünvanının değiştiğini, aynı adreste farklı sicil numarası ile faaliyetine devam ettiğini, davacının kimi zaman maaşını alamadığını, fazla mesailerinin ödenmediğini, noter kanalıyla ihtarname gönderdiğini, ancak buna rağmen alacaklarının ödenmediği için iş akdini haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile sair işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karra verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti :
Davalı vekili davanın davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne dair karar verilmiştir.
Temyiz :
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
3-6100 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesinin 1. fıkrası uyarınca “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.”
Somut uyuşmazlıkta, davacı taraf dava dilekçesinde davalı işyerinde 05.09.2012 tarihinde çalışmaya başladığını belirtmiştir. Buna rağmen mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının hizmet süresinin 01.03.2012-19.06.2014 tarihleri arasında 2 yıl 3 ay 9 gün olduğu kabul edilerek uyuşmazlık konusu alacakların bu süre üzerinden hesaplanması, talep aşımı mahiyetinde olup hatalıdır.
Anılan husus gözetilmeden hüküm kurulması usul ve kanuna uygun olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.